Ξύλα σκισμένα, σαπισμένα
πού χουν μαυρίσει απ τον καιρό
χωρίς κορύφωση ευθεία μέρα
σβόλοι ναφθαλίνης στο νερό
αλλόκοτη γαλήνη βασιλεύει
ασθενική ημέρα, καταχνιά
το μάρμαρο λαξεύεις με καλέμι
μια ίλη κατεβαίνει απ την πλαγιά
κι έπειτα προς τους λόφους να κοιτάς, την πεδιάδα
ριπή ανέμου καταιγίδας μακρινή
πίσω απ τη σκόνη που συστρέφεται μια δάδα
φωτίζει αιώνια, νύχτα Ιρλανδική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου