Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Η Κλοπή (του Σωλ Μπέλοου)


Ο γεννημένος το 1915 στον Καναδά, εβραϊκής καταγωγής, συγγραφέας Σωλ Μπέλοου, κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κέρδισε μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα βραβεία στο χώρο της λογοτεχνίας με αποκορύφωμα το Νόμπελ το 1976 «για την ανθρώπινη κατανόηση και τη λεπτή ανάλυση του σύγχρονου πολιτισμού». Όμως το κυριότερο εκ των επιτευγμάτων του είναι ότι με το λογοτεχνικό του ύφος άσκησε πολύ μεγάλη επιρροή σε πολλούς από τους συναδέλφους του, σκιαγραφώντας με ακρίβεια έναν τύπο ανθρώπου που μπορεί να σκέφτεται να δρα και να εξετάζει με μεγάλη ωριμότητα τις παραμέτρους του μέλλοντος.
Συνήθως περνούσαν αρκετά χρόνια μέχρι να γράψει ένα νέο βιβλίο, το οποίο σχεδόν πάντα αποτελούσε ένα λογοτεχνικό γεγονός για τα αμερικανικά γράμματα.
Στην «Κλοπή», όπως και στα περισσότερα από τα βιβλία του Μπέλοου, κυριαρχούν οι χαρακτήρες έναντι της πλοκής και της ιστορίας, ενώ ως συνήθως θριαμβεύει ο λόγος. Ουσιαστικά ο Μπέλοου αφηγείται ιστορίες μικρού διαμετρήματος, ξεδιπλώνοντας με συνέπεια και μεθοδικότητα το κουβάρι της ανθρώπινης ύπαρξης και φωτίζοντας τις πτυχές εκείνες των ηρώων του που τους κάνουν ευδιάκριτους αλλά όχι και διάφανους.

Τα λόγια που τους βάζει να εκστομίζουν είναι συχνά διανοουμενίστικα ή βουτηγμένα σε μια ποίηση της καθημερινότητας, καθώς μοιάζουν σαν να ακούμε καλλιεργημένους ανθρώπους όπως θα μιλούσαν μακριά από το σφιχταγκάλιασμα του πρωτοκόλλου και της δημοσιότητας. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές σε ξαφνιάζουν, γιατί φανερώνουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία μαζί και γνώση για τους τύπους των χαρακτήρων με τους οποίους ασχολείται κι οι οποίοι κουβαλούν εμμονές και ψυχώσεις μα και πολύ συχνά μια κρυστάλλινη αίσθηση της προοπτικής.
Η βασική ηρωίδα του στην «Κλοπή» είναι η Κλάρα Βέλντε μια ξανθιά, γυναίκα δυναμική και επίμονη μα και συνάμα ευαίσθητη και ευάλωτη όπως πολλές από τις δραστήριες γυναίκες που έτυχε να μεγαλώσουν στην επαρχία για να διαδραματίσουν στη συνέχεια κάποιο ρόλο σε μια μεγαλούπολη.
Γι αυτήν λοιπόν την δυναμική γυναίκα που είναι διευθυντικό στέλεχος και ζει με τον τέταρτο σύζυγό της και που δεν της λείπει σχεδόν τίποτα, η κλοπή ενός δαχτυλιδιού της με αξία περισσότερο ηθική παρά υλική, ενός δαχτυλιδιού που κάποτε της είχε χαρίσει ένας άντρας που εξακολουθεί να αγαπά, ο ιδιοφυής σύμβουλος πολιτικών προσώπων « Ίθιελ» είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ ακόμα ανεξιχνίαστο.
Άμεσα λοιπόν ξεκινάει τις προσπάθειές της να ξαναβρεί τον χαμένο θησαυρό της σκαρώνοντας με το μυαλό της μερικά πολύ ευφάνταστα σενάρια σχετικά με τις ενδεχόμενες λύσεις του μυστηρίου και κινητοποιώντας παράλληλα λυτούς και δεμένους προκειμένου να διαλευκάνει την κλοπή.
Σ αυτό το μυθιστόρημα που είναι γεμάτο από πλαστικότητα, τρυφερότητα, ευαισθησία και ευφυΐα ο Μπέλοου αναδεικνύει την ξεχασμένη δύναμη της γραφής, ενώ μιλάει για την επίδραση του σύγχρονου πολιτισμού στον άνθρωπο των γραφείων και των βιβλιοθηκών, βγάζοντας τη γλώσσα στο σύστημα για την αδιαφανή, αδρανή και περιχαρακωμένη στον μικρόκοσμο των περιορισμένων ενδιαφερόντων της άρχουσα τάξη των αμερικανικών μητροπόλεων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου