Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Καλή Πατρίδα


Όπως έβλεπα τον τύπο, να ουρλιάζει, να βογγά
στο φρεσκοβαμμένο τοίχο, είπα: βρε το φουκαρά
που του κόψανε δυο-ογδόντα, ευρουλάκια απ το μισθό
οι αλήτες που το ογδόντα τον προσλάβαν μουλωχτό

μα όταν μου είπε να αντιδράσω, να τα σπάσω, να οργιστώ
είπα: πρώτα, όμως, θα σπάσω το κεφάλι σου εγώ
στρατηγοί οι βολεμένοι, στέλνουν άνεργους στρατούς
για τη μάχη τη χαμένη, για τους πρώην τους μισθούς

βγήκε ο άλλος στα σαράντα και... στη σύνταξη
και σου λέει να πάρεις τ όπλο για την ανασύνταξη
μα αυτός όπλο δεν παίρνει, μόνο ουρλιάζει και ζητά
και θυσία περιμένει απ της χώρας τα λοιπά

γιατί στέκεται το κράτος, στα δικά του τα παιδιά
όταν πτώματα στο βάθος, αναλώσιμων μετρά
κι όποιος φεύγει μετανάστης, για ένα τόπο μακρινό
εύχεται "καλή πατρίδα" σ όποιον μένει ακόμα εδώ

Συνωμοσιολογικό μάρκετ







Το πρώτο συνωμοσιολογικό μάρκετ στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι ήδη πραγματικότητα και βρίσκεται στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Λέγοντας μάλιστα ότι, με την ίδρυση της συγκεκριμένης αυτής επιχείρησης πραγματοποίησε ένα όνειρο  ζωής ο εμπνευστής αυτού του πρωτοποριακού πρότζεκτ παραδέχτηκε ότι ο λόγος για τον οποίο ανέβαλε συνεχώς το σχέδιό του ήταν το επικείμενο τέλος του κόσμου, το οποίο, όπως θυμόμαστε, οι Μάγιας τοποθετούσαν περί τα τέλη του 2013.
Τώρα, η καινοφανής αυτή επιχείρηση χωρίζεται σε δύο μεγάλους τομείς. Τον αριστερό τομέα όπου συναντάς εκατοντάδες βιβλία από τους μεγαλύτερους συνομωσιολόγικούς οίκους του κόσμου, και τον δεξιό  όπου υπάρχουν διάφορα βιολογικά και όχι μόνο προϊόντα που απαντούν σε όλες τις προσπάθειες των νεοταξικών να αποκτήσουν τον έλεγχο της υγείας και της συνείδησής μας. Εκεί μπορείς να βρεις πολλά ενδιαφέροντα προϊ'οντα όπως  μια σακούλα για να κατεβάζεις τα σκουπίδια σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου ή έναν ειδικό κόφτη που αφαιρεί όλους τους μεταλλαγμένους ιστούς από το κρέας και ένα ινδιάνικο κέρας που αποτρέπει το διαδικτυακό μάτιασμα, μέχρι και Iphone μιας χρήσης για να περάσεις ευχάριστα την τελευταία ημέρα του κόσμου.




Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Ο Αγώνας (Νόρμαν Μέιλερ)

Ο κορυφαίος Αμερικανός συγγραφέας Νόρμαν Μέιλερ βρίσκεται το 1975 στην Κινσάσα του Ζαϊρ για να σχολιάσει μια τιτανομαχία με έπαθλο τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών ανάμεσα σε δύο πυγμάχους που πληρώθηκαν προκαταβολικά 5.000.000 δολάρια ο καθένας για να συμμετέχουν σε ένα αθλητικό γεγονός που θα διακύβευε την ίδια την αθλητική τους ύπαρξη. Αντίπαλοι είναι από τη μια ο δημοφιλής Μοχάμεντ Άλι, ο μεγάλος θρύλος της πυγμαχίας με το παγκόσμιο κοινό, ο χορευτής των ρίνγκ, με τις αέρινες κινήσεις και το στόμα πολυβόλο που απειλεί να «κάνει κιμά» τα μούτρα του αντιπάλου του και να επανατοποθετηθεί στο υψηλότερο βάθρο του αθλήματος. Κι από την άλλη ο λιγομίλητος και σχεδόν εμμονικά προσηλωμένος στο στόχο του πρωταθλητής Τζορτζ Φόρμαν που έχει ως μοναδικό οδηγό του την υπερβολική αυτοεκτίμησή που τρέφει προς τις θανατηφόρες γροθιές του.

Ένας από τους πιο οξυδερκείς και πολυθεματικούς συγγραφείς της Αμερικής ο Νόρμαν Μέιλερ αναλύει με τρόπο λογοτεχνικά απαράμιλλο την προετοιμασία των δύο πυγμάχων για την τιτάνια αυτή αναμέτρηση, ερμηνεύοντας τους χαρακτήρες τους με μεγάλο σεβασμό και ευαισθησία στα πρόσωπα και το άθλημα. Ένα βιβλίο που θεωρείται αριστούργημα της λογοτεχνίας του κόσμου των αθλημάτων και αναζητεί μέσα από βαθύτερους συμβολισμούς και λεπτές ψυχολογικές αναλύσεις την άκρη του νήματος που συνδέει τη δυσανάγνωστη αφρικανική συμπεριφορά με τον οριακό κόσμο της επαγγελματικής πυγμαχίας,  και την πληγωμένη ειλικρίνεια του αθλήματος με τις προσποιήσεις και τις στρατηγικές ενός ολόκληρου επιτελείου κινητοποίησης των μαζών.

Logicomix

Ένα από τα καλύτερα ελληνικά γκράφικ νόβελ με σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα και λαμπρές δάφνες στο εξωτερικό που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας γραφιστικής και διανοητικής υπερπαραγωγής.

Αυτό είναι το Logicomix, ένα ανάγνωσμα που  ξετυλίγει την περιπέτεια της ανθρώπινης σκέψης και της λογικής στις αρχές του 20ου αιώνα, το οποίο, έχοντας ως πρωταγωνιστή τον κορυφαίο φιλόσοφο Μπέρτραντ Ράσελ, επιχειρεί με τρόπο άμεσο και αισθητικά εξελιγμένο να βάλει το δάχτυλό στα σκοτεινά νερά της φιλοσοφικής αλήθειας ακριβώς στο σημείο όπου η τρέλα και η διάνοια απέχουν μεταξύ τους μόνο μερικά βήματα.  Γεμάτο φαντασία, ιδέες και εξυπνάδα σε αιχμαλωτίζει και σε ταξιδεύει στα πέρατα της φιλοσοφίας των μαθηματικών με τον πλέον γοητευτικό τρόπο. Οι (Απόστολος Δοξιάδης, Χρίστος Παπαδημητρίου, Αλέκος Παπαδάτος, Annie Di Donna) αποτελούν τη συγγραφική και σχεδιαστική του ομάδα.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Κήτος


Η Αλαμουντίν και το μαγικό λυχνάρι


Γιαγιά, τα έμαθες τα νέα; Ποια νέα δηλαδή τα παλιά, γιατί νέα θα ήτανε αν είχαν αλλάξει λίγο τα πράγματα. Αντίθετα, γιαγιά, τα πράγματα είναι ακριβώς όπως εσύ τα άφησες τότε που συναντιόσασταν στο σπίτι σου η εφοριακού, η ταχυδρομικού, η υποδηματοποιού, η κερά, η μαιντανού,  η λογιστού και η διαχειριστού για να μιλήσετε για τα οικογενειακά σας ζητήματα.
Μόνο που τώρα συναντιούνται η εφοπλιστού, η καναλαρχού, η τηλεπαρουσιαστού, η ακτιβιστού και η μεγαλογιατρού για να υποδεχτούν την ηθοποιού που έρχεται στη χώρα για να αναλάβει την εκπροσώπηση μας στο διεθνές δικαστήριο για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην κοιτίδα τους.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Έλληνα ευρώ έξω (Λατέρνα πλούτος και μνημόνιο)














Μεγαλοπιάστηκε η λατέρνα
και παίζει άσματα μοντέρνα
παίζει Shakira να ξεδώσει
και Gaga για να επιβιώσει

την αγοράζουνε συλλέκτες
κι όχι σαν πριν οργανοπαίκτες
μα που και που πέφτει σε χέρια
που την πηγαίνουνε στ αστέρια

αυτόν σου λέω αν τον γδάρεις
ούτε μπιφτέκι δε θα πάρεις
μα κοίτα μουσική που παίζει
με Γερμανού, αντί Καρέζη

παίρνω ένα θάρρος και ρωτάω
στο κούτελό του ευρώ κολλάω
μου λέει: είναι αυτά ξεπερασμένα
θα σου μιλήσω για εμένα

«μου λέει κάποιος: βράδυ πέρνα
να σου δανείσω μια λατέρνα
και λέω: η τύχη με μπερδεύει
με κάποιον που δεν την παιδεύει

τα πιόματα ήταν το βιος μου
και ο τομέας ο δικός μου
μα τώρα κονομάω σαν τσίφτης
παίζω και Μόνικα ο αλήτης

το μεροκάματο να βγαίνει
κι η εφορία να το παίρνει
κάτω από τράπεζας ομπρέλα
έχω από χθες πάλι κοπέλα

μα ήρθε η ώρα να πληρώσω
το όργανο να ξεχρεώσω
πάω στην τράπεζα το ημίφως
δηλώνω θαυμαστής με ύφος

αφίσες Eurobank χαζεύω
τους πλειστηριασμούς παινεύω
το ευαίσθητο το πρόσωπό της
το ανθρωποκεντρικό της

Απεταξάμην Αλαβάνο
τους λέω: ευθύνη αναλαμβάνω
Αλέκο μόνος ευρώ έξω
μου λένε τώρα να διαλέξω

ποιο πρόγραμμα να μου ταιριάζει
σκέφτομαι απ όσα μου αραδιάζει;
την τράπεζα να ευχαριστήσω
και τη λατέρνα ν αποκτήσω;

μα αυτοί μου δίνουν με τη μία
πέντε χιλιάρικα, όχι αστεία
δεν θέλουν ούτε υποθήκη
ούτε να μπούνε σε διαθήκη

μου μοιάζει «κάπως» η ευκολία
μου λένε: ένα κι ένα τρία
«όσο λιπαντικό κι αν βάλεις
το πήδημα δεν το αναβάλλεις».

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Dracula Untold


Βρισκόμαστε στην Transylvania του 1462 όπου  ο πανίσχυρος σουλτάνος απαιτεί από τον πρίγκιπα Vlad Tepes να του παραδοθούν 100 αγόρια από τους υπηκόους του για να ανανεώσει το αιμοσταγή στρατό των γενίτσαρων. 'Ομως, η κάθετη άρνηση του πρίγκιπα προκαλεί την άμεση κινητοποίηση του τουρκικού στρατού που κινείται πια απειλητικά εναντίον του. Τότε ο Tepes καταφεύγει στη βοήθεια ενός ανθρωποφάγου πλάσματος που ζει κρυμμένο μέσα στο έρεβος.

Αν μπορούμε κάτι να κρατήσουμε  από το καταγωγικό reboot του αρχετυπικού Κόμη Δράκουλα δια χειρός Gary Shore είναι η προσεγμένη γραφιστική απεικόνιση μιας ιδιαίτερα σκοτεινής και απειλητικής ατμόσφαιρας όπως και η πειστική ερμηνεία του Luke Evans στο ρόλο του πρίγκιπα Vlad Tepes. Κατά τα άλλα, η ταινία πάσχει σε πολλά από τα θεμελιώδη ζητήματα μιας ζωήρης κινηματογραφικής αφήγησης, μοιάζοντας περισσότερο με ένα προχειροφτιαγμένο, ζοφερό φεστιβάλ αναλοκλήρωτων  επιφανειακών εντυπώσεων, κατά το οποίο, ναι, ευδοκιμούν περισσότερο η δράση σε σχέση με τον φόβο και το επικό στοιχείο απέναντι στη σκηνοθεσία.

 Αναζητώντας να βγάλει το έσχατο ξύγκι από την μυθολογική μύγα, το χόλιγουντ, που μοιάζει σήμερα πιο συντηρητικό και φοβισμένο από ποτέ,  κινείται με σχεδόν θεολογική τυφλότητα γύρω από χιλιοειπωμένες ιστορίες και αναθέτει στον Gary Shore να αναδείξει το ανθρώπινο πρόσωπο του Δράκουλα πίσω από το πασίγνωστο μύθο. Με τελική επιδίωξη  να εξαντλήσει το όποιο πνευματικό κεφάλαιο διαθέτει προκειμένου να διερευνήσει  όλους τους πιθανούς τρόπους μέσα από τους οποίους θα μπορούσε να εκμεταλευθεί στο έπακρο την τεχνολογική υπεροπλία της εποχής για να μετατρέψει σε εμπορική επιτυχία την ομολογία  αποτυχίας της κινηματογραφικής βιομηχανίας να ανανεωθεί ριζικά σε σεναριακό και ιδεολογικό επίπεδο και να μετατοπιστεί από την ευκολία των διαφορετικών προσεγγίσεων σε άλλα πιο δύσβατα και πιο άγνωστα κινηματογραφικά πεδία.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Η σιωπή είναι Χαλκός

Εδώ και περίπου 15 χρόνια, κάθε μεσημέρι σχεδόν, λαμβάνει χώρα στην πρασιά που έχουμε πίσω από την πολυκατοικία μας το εξής παράδοξο. Μια ηλικιωμένη κυρία βγαίνει στο μπαλκόνι της και φωνάζει κάποια ονόματα γυναικών, προφανώς γειτονισσών της, από τα οποία όμως δεν της αποκρίνεται ποτέ κανένα.

Κατά τις 14:30 για παράδειγμα αρχίζει να φωνάζει: Σοφίαα, Σοφίαα, Σοφία, Σοφία, Σοφία, μέχρι τις 14:45 που σταματάει. Μετά κατά τις 15:00 πιάνει να φωνάζει: Γεωργία, Γεωργία, Γεωργία, Γεωργία, δε με ακούς καλέ; μέχρι τις 15:15 περίπου. Κατά τις 15:30 αρχίζει να φωνάζει: Μαρίααα, Μαρίαα, Μαρίαα, Μαρίααα, Μαρίααα, δεν είσαι μέσα καλέ; κι αυτό μέχρι τις 16:00 που αρχίζει να φωνάζει πάλι τη Σοφία μέχρι τις 16:30 που σταματάει επειδή προφανώς αρχίζουν τα τούρκικα. Ποτέ όμως δεν της απαντάει κανένας, τι κρίμα για τη γυναίκα .

Η αλήθεια είναι ότι εγώ προσωπικά τη συμπονώ αρκετά την ηλικιωμένη αυτή κυρία γιατί  στο παρελθόν έπεσα παραμοίως και μάλιστα πολλάκις θύμα αναπάντητων καλεσμάτων. Γι αυτό τώρα σκέφτομαι να κάνω κάτι γι αυτήν, κάτι σε στυλ Αμελί, γιατί δεν θέλω να φύγει έτσι από τον κόσμο αυτό με το παράπονο δηλαδή ότι κανείς δεν της αποκρίθηκε ποτέ στα καλοπροαίρετα μεσημεριανά καλέσματά της. Τά βαλα κάτω λοιπόν κι αποφάσισα να κάνω το εξής

Αύριο που θάναι Πέμπτη λέω να φορέσω ένα τσεμπέρι στο κεφάλι και να το μισοβγάλω έξω  από το παράθυρο του δωματίου μου μέχρι να ακούσω τη φωνή της να φωνάζει τις γειτόνισσες κι όταν βεβαιωθώ ότι μόλις και μετά βίας φαίνομαι θα της πω:

-Έλα Μαρήηη. Εσύ φώναζες 15 χρόνια; Δε σε κατάλαβα...

Εν Οίδα Ότι Like δεν Είδα (ΑΜΦΙΒΟΛΗ 3014)


Το 3000 μ. Χ αποκαλύπτεται στο διαδίκτυο ένα αρχαίο Blog. H υπεύθυνη της αρχαιολογικής έρευνας κάνει λόγο για ένα μνημειώδες σε μέγεθος και ποιότητα Blog που όμοιό του δεν έχει ξαναβρεί η αρχαιολογική σκαπάνη. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της και λυγίζει.

Λίγη ώρα αργότερα το CNN κάνει λόγο για πιθανή ανακάλυψη της ιστοσελίδας του μεγάλου blogger της εποχής Ουρλιαχτίδη του Έξαλλου, ενώ το BBC φιλοξενεί  απόψεις ενός βρετανού ιστορικού που καταρρίπτουν τις απόψεις του CNN, αναφέροντας ότι δεν υπάρχει καμιά ιστορική καταγραφή που να αναφέρει ότι ο Έξαλλος έγραφε και ποιήματα.

Σύσσωμη η κοινή γνώμη παρακολουθεί την αντιπαράθεση των αρχαιολόγων στα κανάλια.

Ένας ιστορικός διατυπώνει την άποψη ότι το BLOG με τίτλο "ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ" λογικά ανήκει στον Μελανοχολή τον Κρετινόλαυρο δηλαδή ένα blogger της εποχής που ασχολούνταν συστηματικά με πολλά και διαφορετικά αντικείμενα.

"Λες ανοησίες" λέει ένας άλλο. Αυτό το BLOG ανήκει σε συγγραφέα της εποχής που είχε στο ενεργητικό του χιλιάδες like, ενώ απεναντίας, από τα λίγα που γνωρίζουμε για τον Κρετινόλαυρο, ξέρουμε ότι εκείνος ο δύσμοιρος πέθανε στην ψάθα, αφού βρέθηκαν μόλις 700 like στο ενεργητικό του.

Κι ένας τρίτος θα πει ότι πιθανόν οι ιδιοκτήτες του blog ήταν περισσότεροι του ενός διαφορετικά δεν εξηγούνται οι τόσοι πολλοί θεματικοί προθάλαμοι που ανακαλύφτηκαν σε μια εποχή που μάλιστα υπήρχε καταγεγραμένη δημιουργική στασιμότητα και διευρυμένη μη παραγωγική ατμόσφαιρα.

Άραγε όμως έχει συληθεί το Blog; η μήπως κι αυτό θα το μάθουμε μόνο όταν φτάσει η αξίνα της αρχαιολογικής σκαπάνης στην αρχική σελίδα του και αποκαλυφθεί ολόκληρο το URL του;

Τώρα, όμως, ένας βρετανός καθηγητής πανεπιστημίου εκφράζει μια πολλή αιρετική άποψη:

-Θεωρώ, λέει, ότι το Blog με τίτλο "ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ" ανήκει στον Χάρη Καραγκουνίδη.

-Ποιος νάναι αυτός; αναρωτιούνται οι ΄'Ελληνες επιστήμονες. Δεν τον ξέρουμε.

Τότε ο Βρετανός επιστήμονας λέει: Είναι αυτός που έγραψε τον περίφημο στίχο "Εδώ θα αναγνωριστείς μόνο νεκρός ή αρχαίος και βάφεις άσπρα τα μαλλιά να μη φαίνεσαι νέος" . Αλλά και τον άλλο: "Μπλε χάντρα βάλε Πάνο στο Iphone σου πάνω".

Τότε όλοι αρχίζουν να ψάχνουν επισταμένα πληροφορίες γι αυτόν τον Χάρη Καραγκουνίδη και αρχικά μαθαίνουν τα εξής: Ότι οι αρχές του Facebook επιβάλλουν το 2044 στον Καραγκουνίδη την εσχάτη των ποινών δηλαδή την οριστική απαγόρευση αποδοχής like στο προφίλ του με τη αιτιολογική πρόφαση ότι διήφθειρε τη νεολαία της εποχής (το 2044 στη νεολαία συγκαταλέγονται οι ηλικές 45-55).

Μάλιστα λίγο πριν εκτελεστεί η ποινή του μαθαίνουμε ότι τον επισκέπτονται μαθητές του και του ζητούν να σπάσει την απαγόρευση του νόμου γιατί υπήρχε ο τρόπος να γίνει αν αυτός ήθελε, αλλά εκείνος αποφάσισε τελικά και προκειμένου να δώσει το σωστό παράδειγμα της υποταγής στο νόμο  να πιει τελικά  μέχρι την τελευταία γουλιά το περίφημο δηλητήριο της εποχής, το LIKEΚΩΝΕΙΟ.

Τώρα στην αντιπαράθεση παρεμβαίνουν και σκοπιανοί επιστήμονες που αναφέρουν ότι όλα αυτά τα "με" και τα "σε" που τόσο συχνά ξεφεύγουν από την πένα του συγγραφέα παραπέμπουν ξεκάθαρα σε μακεδονική καταγωγή.

Οι προκλήσεις των Σκοπιανών όμως προκαλούν την άμεση παρέμβαση του Έλληνα πρωθυπουργού το 3044 ο οποίος επισκέπτεται το χώρο της αρχαιολογικής σκαπάνης και δηλώνει στους δημοσιογράφους:

"Είμαστε όλοι υπερήφανοι για την αρχαία ελληνική διαδικτυακή κληρονομιά. Προσωπικά είμαι βέβαιος ότι ο ιδιοκτήτης αυτού του Blog είναι κάποιος πολύ επιφανής άνθρωπος της εποχής. Κάποιος που γεύτηκε με πληρότητα την εκτίμηση και τον θαυμασμό των συγχρόνων του κάποιος που άξιζε πραγματικά τα πλούτη που έβγαλε μέσα από τη δουλειά του. Αυτός λοιπόν ο σπουδαίος άγνωστος, θα εμψυχώσει σήμερα και τις αιματηρές προσπάθειες που καταβάλλει ολόκληρη η χώρα για την πλήρη και αμετάκλητη έξοδό της από την κρίση και την οριστική απεμπλοκή της από τα μνημόνια και την επιστροφή της στην ευρωπαϊκή κανονικότητα της βιώσιμης, σταθερής και μακροπρόθεσμης μεγένθυνσης της οικονομίας της για την επιστροφή σε μια ανάπτυξη για όλους με παράλληλη μείωση της ανεργίας, ένας στόχος που όλοι γνωρίζετε ότι αποτελεί προσωπική και αδιαπραγμάτευτή μου δέσμευση."

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Γερή καψούρα σε πενταήμερη συνταξιούχων (Κάνε φίλο κι άστονε)


Πριν από λίγες ημέρες ο πατέρας μου  μου ζητάει  να περάσω, αν μπορώ, από το σύλλογο συνταξιούχων ελευθέρων επαγγελματιών για να πληρώσω τη συμμετοχή του ίδιου και της μητέρας μου στην πενταήμερη εκδρομή που θα πραγματοποιήσει ο σύλλογος στην Κέρκυρα, στα τέλη Οκτωβρίου.

Εγώ πηγαίνω στο γραφείο του συλλόγου και εκεί λέω στον ταμία ότι πέρασα για να πληρώσω τη συμμετοχή των γονιών μου κι αυτός με ρωτάει το όνομα του πατέρα μου.

-Κωνσταντίνος Καραγκουνίδης λέω εγώ και καταλαβαίνω ότι στο άκουσμα του ονόματός του αρχίζουν να συγκεντρώνονται γύρω μου ένα σωρό συνταξιούχοι .

-Είσαι ο γιος του Κώστα; λέει ο ένας. Απίστευτο. Κοίταξε παληκάρι που έχει ο Κώστας

-Πω πω, δυο μέτρα παληκάρι λέει ένας άλλος κι εγώ του λέω: 1,80 είμαι, ευχαριστώ πάντως

-Εντάξει δυο μέτρα παρά δύο κεφάλια, εκεί θα τα χαλάσουμε τώρα. Να ξέρεις πάντως ότι μετά το 1,80, για εμάς τους παλιούς, όλοι λέγονται δύο μέτρα λέει ο ευγενικός κύριος και συνεχίζει: φτου σου πάντως παληκάρι μου. Κούλα έλα να δει το γιο του Κώστα, φωνάζει μετά ο κύριος και βλέπω να με πλησιάζει μια κυρία γύρω στα 75 με υπέροχα πράσινωπά μαλλιά (πρώην καστανή).

-Αυτός ο κούκλος είναι ο γιος του Κώστα; Φτου σου παληκάρι μου. Κοίτα εδώ ομορφιά λέει.

-Εντάξει μη τα παραλέτε λέω εγώ τώρα και η κυρία φωνάζει μια φίλη της.

-Αλέκα, έλα να δεις ποιανού γιος είναι αυτός ο κούκλος. Ο γιος του Κώστα του Καραγκουνίδη.

-Μα αυτός δεν είναι απλώς κούκλος. Είναι σωστός Ρουβάς λέει η κυρία Αλέκα, μια κυρία κοντά στα 80 με πορτοκαλί μαλλί (πρώην ξανθιά). Θα έρθεις κι εσύ στην εκδρομή αγόρι μου;

-Ε όχι λέω εγώ. Έχω κάτι υποχρεώσεις.

-Τότε η κυρία Αλέκα φωνάζει την κυρία Μαρία την πιο νέα απ όλες, μια ξανθιά κυρία κοντά στα 72, που μάλλον είναι το βαρύ πυροβολικό τους, που με πλησιάζει και με πιάνει αγκαζέ.

-Κορίτσια, ποιος είναι αυτός ο κούκλος λέει η κυρία Μαρία και αρχίζει να με χαϊδεύει.

-Μάντεψε, μάντεψε της λέει, η Αλέκα, παιχνιδιάρικα. Είναι ο γιος του Κώστα του Καραγκουνίδη.

-Αυτός ο παίδαρος είναι ο γιος του Κώστα του Καραγκουνίδη; λέει η κυρία Μαρία κι αρχίζει να με χαίδεύει το χέρι. Καλέ ποιον ηθοποιό μου θυμίζει, δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε το όνομά του.
Θα έρθεις και εσύ στην πενταήμερη αγόρι μου;

-Ε, για να πω την αλήθεια το σκέφτομαι, λέω τότε εγώ. Αλλά με τρεις όρους. Πρώτον δεν θα τραγουδήσει κανείς αμπαλαέα στο πούλμαν, δεύτερον αν γίνει κανένας τσαμπουκάς με αθηναίους θα συμμετέχετε όλοι και όχι μόνο οι Ηρακλήδες και τρίτον όταν πάμε στο Corfu by Night και παίξει τον Σαλονικιό, θα τον χορέψω μόνο εγώ αυτή την φορά.

-Σύμφωνοι λένε όλοι με ένα στόμα, σύμφωνοι. Ραντεβού στις 30 Οκτώβρη λοιπόν.

Φεύγοντας εγώ νιώθω σα να αποχωριζομαι μερικούς καλούς μου φίλους. Ω θεέ μου μήπως αυτή να είναι  η παρέα που μου ταιριάζει περισσότερο απ όλες; Κι εκεί στην Κέρκυρα, θα περάσω άραγε τόσο καλά όσο νομίζω;
Μα και φυσικά θα περάσω καλά. Ακούς εκεί να το ρωτάω κιόλα. Μέχρι και γκόμενα θα βγάλω σ αυτή την πενταήμερη, να μου το θυμηθείτε.

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Ψωμάκι, παιδεία, ελευθερία






PREVIOUSLY ON PAN... Στον επαναπροσδιορισμό και κατ επέκταση στον εκσυγχρονισμό και την αναθεώρηση της παρωχημένης ονομασίας των κοινωνικών τάξεων κατέληξαν οι κοινωνιολόγοι στο πρόσφατο επιστημονικό συνέδριο των Δελφών. Οι νέες, λοιπόν, κοινωνικές τάξεις όπως προέκυψαν μετά από εξαντλητικές συνομιλίες εβδομάδων είναι οι εξής:

Daylicious τάξη
Σταγκίδη τάξη
Mikel τάξη
Da Capo τάξη



Πατέρας και κόρη σφάζονται κυριολεκτικά, επειδή η κόρη θέλει να παντρευθεί ένα νεαρό άντρα από τη Daylicious τάξη ενώ ο πατέρας της δε θέλει ούτε καν να  ακούσει γι αυτό το ενδεχόμενο.

-Λοιπόν, που καταλήξαμε; λέει τώρα η κόρη
-Ότι αυτόν τον άντρα δεν πρόκειται να τον παντρευτείς ποτέ, λέει ο πατέρας. Δε θα δώσω εγώ το μονάκριβο κορίτσι μου σε ένα πατατοφάγο.

-Νομίζω πως ξεχνάς μπαμπά ότι κι εσένα όταν σε παντρεύτηκε η μαμά σε βρήκε να ανήκεις στην daylicious τάξη, ενώ εκείνη ανήκε στην Mikel τάξη, πράγμα που δεν την εμπόδισε καθόλου να σε ερωτευθεί.

-Κάνεις μεγάλο λάθος, της λέει τότε ο πατέρας της. Εγώ τότε ανήκα στη Σταγκίδη τάξη κι όχι στην Daylicious και αν είχες καθίσει καθόλου να ασχοληθείς με την πραγματική ιστορία της οικογένειάς σου θα ήξερες ότι ανήκουμε αναντάμ παπαντάμ στη δημοκρατική παράταξη . Ήμασταν και παραμένουμε Σταγκιδικοί μέχρι κόκαλο, από τον γέρο Σταγκίδη ακόμα και τους αγώνες για την παιδεία μέχρι και το Γιωργάκη το Σταγκίδη πιο πρόσφατα. Γι αυτό μη μιλάς έτσι επιπόλαια αν δε γνωρίζεις.

-Εντάξει ρε μπαμπά, αλλά εσύ το θεωρείς φυσιολογικό η μαμά που ανήκε παραδοσιακά στη Mikel τάξη να μην ορθώνει καμιά αντίρρηση γι αυτό το γάμο αντίθετα από εσένα με τη πιο λαϊκή καταγωγή που έχεις χαλάσει τον κόσμο;

-Άκου να σου κάτι για τη μαμά σου λέει τότε ο πατέρας και να το βάλεις καλά στο μυαλό σου. Τη Mikel τάξη την εξαφάνισε η υπερφορολόγησή της, γι αυτό μη μου λες ότι υπάρχει Mikel τάξη κι ότι μάλιστα η μαμά σου ανήκει σε αυτήν, γιατί θα βάλω τα γέλια. Ξέρεις καλά ότι η μαμά σου πια ανήκει στα μεγαλοσταγκιδικά στρώματα, από εκεί δηλαδή που ξεκίνησε και ο μακαρίτης ο παππούς σου, ο μπαμπάς μου δηλαδή. Που θα μου πεις εμένα ότι ανήκα στην Daylicious τάξη.

-Εντάξει ρε μπαμπά ότι νομίζεις. Μα πες μου σε παρακαλώ. Τι κάνουμε τώρα; Να τον φωνάξω τον φίλο μου να τον γνωρίσεις ή θα τον αρχίσεις στις προσβολές και τα καντήλια;

- Εγώ σου  είπα κάτι και το εννοώ: αν τον φέρεις αυτόν εδώ μέσα, δεν μπορώ να σου εγγυηθώ τίποτα. Ακούς εκεί να θέλεις να παντρευθείς αυτόν τον ανεπρόκοπο όταν σε γουστάρουν τόσα παληκάρια από τη μεγαλοσταγκιδική τάξη.

Και μετά την παίρνει με το καλό για να σταματήσει τα κλάμματά της.

-Βρε κουτό, κοίταξε λίγο αυτό το γλυκό προσωπάκι που έχεις στον καθρέφτη. Μπορείς να χαραμίσεις λοιπόν τον εαυτό σου μ έναν ανεπάγγελτο Daylicious όταν μπορείς να έχεις στην κυριολεξία όποιον θελήσεις από τη μεγαλοσταγκιδική τάξη, για να μη σου πω ακόμα κι από τη Mikel ή  κι από την Da Kapo, γιατί όχι δηλαδή. Εεε; μπορείς;

-Όχι δεν μπορώ, δυστυχώς, παραδέχτηκε η κόρη, έχοντας το ένα της το μάτι το δακρυσμένο, γυρισμένο προς την πλευρά του πατέρα της και το άλλο το πιο στεγνό προς την τηλεόραση, όπου εκείνη ακριβώς την ώρα πρόβαλλε  ένα θέμα σχετικά με τις ουρές που σχηματίζονται έξω από τα καταστήματα ειδών υψηλής τεχνολογίας στη Νέα Υόρκη ενόψει της κυκλοφορίας του Iphone 6 από την Apple.

Daylicious όλων των χωρών ενωθείτε


Ανοίγοντας την πόρτα και για άλλες σημαντικές εξελίξεις στον κλάδο της κοινωνιολογίας, οι Έλληνες κοινωνιολόγοι αποφάσισαν να προχωρήσουν προς την κατεύθυνση της ανανέωσης της επιστημονικής τους ορθότητας και τον πλήρη εκσυγχρονισμό των ιδεών τους σχετικά με την επιστήμη που διερευνά την αντοχή των κοινωνικών δομών αλλά και τις πάσης φύσεως εξελίξεις στον τομέα των ανθρωπίνων σχέσεων και  θεσμών.
Σε συνέδριο λοιπόν που διεξήχθη πρόσφατα στους Δελφούς οι Έλληνες επιστήμονες αποφάσισαν να εισηγήθούν στον χώρο της παγκόσμιας κοινωνιολογικής έρευνας, μια νέα, φρέσκια, ανανεωμένη και πλήρως εκσυγχρονισμένη ορολογία η οποία φιλοδοξεί να περιγράψει τις νέες κοινωνικές τάξεις, όπως αυτές διαμορφώνονται κατά τις αρχές του 21ου αιώνα κι οποίες είναι, σύμφωνα με το τελικό ανακοινωθέν, οι εξής:

 Daylicious τάξη
 Σταγκίδη τάξη
 Mikel τάξη
Da Capo τάξη

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Αρχή είναι όταν γεννιέσαι

Μου λέει ο χρόνος τις προάλλες:
«θ αργήσουμε λιγάκι ακόμα»
γιατί είναι ατέλειωτες οι σκάλες
πού βαλες πριν απ τον αγώνα

μου λέει ο χρόνος, στ όνειρό του
πως μ είδε κάτι να σκαρώνω
και  μ αγαπά σαν αδελφό του
γιατί ποτέ δεν τον αγχώνω

κι έτσι με παίρνει με τη γλύκα
κι εγώ δε του ζητώ χατίρια
κι ούτε βαθιά μου έχω πίκρα
για τα όνειρα τα ξεροσφύρια

του λέω: αργώ, αργώ πολύ
μου λέει μη παραπονιέσαι
του λέω: ψάχνω μιαν αρχή
μου λέει: αρχή είναι όταν γεννιέσαι

του λέω κράτησε πολύ
η ονειροπόληση του στόχου
μου λέει: το καλό αργεί
διώξε το βλέμμα του ενόχου

του λέω: αργώ, αργώ πολύ
μου λέει: αυτό να μη σε νοιάζει
αν ετοιμάζεις κάτι εσύ
που μ άλλο τίποτε δε μοιάζει

κι έτσι με παίρνει με το χάδι
γιατί ποτέ δε του ζητάω
χάρες κρυφές μες το σκοτάδι
κι ούτε ποτέ κόντρα του πάω

κι όταν θα βγει να περπατήσει
με θέλει πάντα για παρέα
γιατί δε θέλει να μιλήσει
θέλει απλώς να νιώθει ωραία

Γυναίκα στη θαλασσα (Σκίτσο ,Παστέλ 30Χ30)


Είναι ο Μάικ, πού ρχεται μονάχα η σειρά του

Κάπου μεταξύ κοινοποιήσεων και like
βρίσκεται η ζωή του παλιού φίλου μου του Μάικ
μες το Candy Crush το Saga κτίζει γνωριμίες
ψάχνει στο Youtube για βιντεάκια παρωδίες

βγαίνει Κυριακές για φαγητό με λίγους φίλους
Forum ξεκινά για κακοποιημένους σκύλους
και ψηφιακές υπογραφές παντού μοιράζει
για τους άγριους Τζιχαντιστές που δεν τους νοιάζει

απ το «Τρωκτικό» ενημερώνεται γι «αλήθειες»
έβαλε στο Facebook καινούργιες του συνήθειες
βρίσκεται «σε σχέση» με γυναίκα κολλαγόνο
συμπαθεί απ το «Game of Thrones"τον «Βασιλοκτόνο"

όταν λέει χιούμορ εννοεί συνήθως πλάκα
κι όταν τον ρωτάς συνήθως κάνει το μαλάκα
κάνει like σ άκρα δεξιά και αναρχία
είναι ο Μάικ, φίλος μου παλιός απ τα θρανία

Μιας πού χε την κάμερα την έστρεψε στα πιάτα
που κλαιγε και κοιλοπόναγε μια άσπρη γάτα
κι ύστερα ανέβασε το βίντεο στα ύψη
δεν είχε ανταπόκριση, τον βύθισε στη θλίψη

άρχισε να σβήνει ανενεργούς παλιούς του φίλους
ούτε ένα like βρε δε του καναν στους «Ήλιους»
ρατσιστής δεν είναι με τους ξένους ίδιο αίμα
αν και λέει «νάνο» από τους Λάνιστερ τον ένα

να φωτογραφίζει του αρέσει τους μεζέδες
έχει πάρει σβάρνα των καζίνο τους μπουφέδες
πριν να τα ανεβάσει like προϋπολογίζει
κι άμα δεν τα πιάσει, σβήνει, κλαίει, και σιχτιρίζει

δέκα like έκανε σε κάποιον, δύο εκείνος
είναι σοβαρότερος, μου λέει, ο Τόνι Σφήνος
όλα αυτά τα λέει σε μένα και τον ξεκουράζει
πάνω στην καμπούρα μου τα Σάββατα αράζει

«Χάρη, πως τα πας εσύ;» ρωτά, πάω ν αρχίσω
το ίδιο σ άλλονε ρωτάει πριν να του απαντήσω
κι ύστερα αρχίζει να μας λέει τα δικά του
είναι ο Μάικ πού ρχεται μονάχα η σειρά του




Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Τί σου κάνω Πάνα μου;


Τον έπιασαν, αναφέρει το ρεπορτάζ, έναν αρχαιολάτρη βοσκό, στα πράσα, την ώρα που έκανε σεξ με τον μοναδικό τράγο που είχε σ ένα ανοιχτό λιβάδι κι αυτός ο κακόμοιρος όχι μόνο δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του αλλά παραδέχτηκε ότι διατηρεί με το ενήλικο ζώο μακροχρόνιες ερωτικές σχέσεις, οι οποίες μάλιστα κορυφώνονται κατά την χρονική περίοδο που οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τα Μεγάλα Διονύσια δηλαδή από τις 8 έως τις 13 του μηνός Ελαφηβολιώνος, στις αρχές της άνοιξης για τους αμύητους.

Τελικά για την ανάρμοστη αυτή ερωτική συμπεριφορά, την οποία μάλιστα ο ίδιος απέδωσε σε κατάλοιπα της φιλοσοφικής κληρονομιάς του θεού Πάνα, ο άτυχος βοσκός οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες ενώπιον της δικαιοσύνης, κατηγορούμενος για κακοποίηση ζώου, εκεί όπου κατά την απολογία του αρκέστηκε να πει: "αγαπήσαμε κύριε πρόεδρε, αγαπήσαμε. Να τιμωρηθούμε γι αυτό;"

Αμηχανία μήτηρ επαναλήψεως


Επειδή ήμουν κάποτε κι εγώ ένας από αυτούς τους συνεσταλμένους ανθρώπους  τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια σε όλους εκείνους  που όταν νιώθουν κάποια αμηχανία κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης επαναλαμβάνουν με ερωτηματικό την τελευταία λέξη του συνομιλητή τους.

Για παράδειγμα τους λέει ο άλλος:-Αύριο θα πάω στα Γιαννιτσά
-Στα Γιαννιτσά; λένε αυτοί

Ή το άλλο. -Η γυναίκα μου αγόρασε για την κόρη μας ένα μικρό πόνι.
-Πόνι; λένε αυτοί.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ακόμα και τώρα το κάνω και γω μερικές φορές αυτό, αλλά το έχω σαφώς περιορίσει  θεαματικά σε σχέση με το παρελθόν.

 Το πολύ πολύ λοιπόν όταν μου πει κάποια γυναίκα ¨"Χάρη σε θέλω ακόμα και χωρίς νάχεις λεφτά" εγώ να πω: "Και χωρίς νάχω λεφτά;" Μέχρι εκεί όμως.