H Ευρώπη δείχνει απρόθυμη να μεταρρυθμίσει τη μεταναστευτική της πολιτική (ΣΧΟΛΙΟ)

Σχόλιο. Μετά το πέρας των εργασιών της έκτακτης συνόδου κορυφή για το μεταναστευτικό ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ ανακοίνωσε ότι στη Σύνοδο αποφασίστηκε ο τριπλασιασμός των πόρων που διατίθενται στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης "Τρίτων" και "Ποσειδών" της Frontex, το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 9 εκατομμύρια ευρώ το μήνα, ποσό που ισοδυναμεί με αυτό που ξόδευε έως πέρυσι η Ιταλία στην επιτυχημένη επιχείρηση Mare Nostrum.

Επιπλέον ο Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε ότι η ΕΕ, θα συνδράμει τις χώρες που δέχονται μεγαλύτερη πίεση. Από την πλευρά της  Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ κατέστησε σαφές ότι η "λήψη άμεσων μέτρων έχει καταστεί επιτακτική", αλλά μιλώντας για την αλλαγή των συμφωνιών του Δουβλίνου σημείωσε ότι θα χρειαστεί καιρός.

Η δικιά μας παρατήρηση είναι ότι η σημερινή Ευρώπη απαντά με ημίμετρα και πασαλείμματα απέναντι σε μια πραγματική τραγωδία που έχει κοστίσει μέχρι σήμερα τη ζωή σε περισσότερους από χίλιους ανθρώπους. Με γενικόλογες δεσμεύσεις του τύπου, πρέπει να βοηθήσουμε τα αφρικανικά κράτη να ελέγξουν τα σύνορά τους και να τους προσφέρουμε αναπτυξιακά κίνητρα μόνο σοβαρά δεν μπορεί να τους πάρει κανείς. Χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική στόχευση και ενιαίο σχέδιο κατά των διακινητών, το οποίο να αγγίζει όλες τις πτυχές του προβλήματος, από τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, μέχρι τις χώρες διακίνησης και προορισμού η Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάει μόνο από συνήθεια για ανθρωπιστική αντιμετώπιση της κρίσης. Ακόμη και η απειλή χρησιμοποίησης στρατιωτικής βίας για την καταπολέμηση της παράτυπης μετανάστευσης, τι ακριβώς σημαίνει αυτό; δεν αλλάζει ένα γεγονός: ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τα χρονίζοντα προβλήματά με τον ίδιο τρόπο που τα αντιμετωπίζει εδώ και μερικές δεκαετίες. Γιατί όμως αρνείται να μεταρρυθμίσει τις μεταναστευτικές της πολιτικές;
Γιατί κάνει ακριβώς το ίδιο για το οποίο κατηγορεί την Ελλάδα μέσα από τη χρήση στερεοτύπων και καταγγελιών; Επειδή κανείς στην συντηρητική Ευρώπη δε θέλει πραγματική αλλαγή. Κι όχι μόνο η Ελλάδα, η οποία ειρήσθω εν παρόδω, βγήκε μαζί με την Ιταλία από τη Σύνοδο Κορυφής με αισθήματα συγκρατημένης ικανοποίησης. Σα να αποδέχεται ότι όλα τα προβλήματα του κόσμου λύνονται με μια γενναία αύξηση της χρηματοδότησής τους.