Το δάσος με τις σημύδες (Αντρέι Βάιντα)

Μακριά από τις τεκτονικές μετατοπίσεις  που προκάλεσαν στην πολωνική ιστορία τα κοσμοιστορικά γεγονότα του  β παγκοσμίου πολέμου και της πτώσης του κομμουνισμού, το «Δάσος με τις σημύδες» γεννήθηκε ως ένα λυρικό ποίημα του Αντρέι Βάιντα για τον πυρήνα των πραγματικών σχέσεων που παραμένει αδιατάρακτος όσο μεγάλες κι αν είναι οι συγκρούσεις που τις ταλανίζουν επιφανειακά.

  Ένας νεαρός άνδρας, χτυπημένος από τη φυματίωση, επιστρέφει στο επιστατικό που ζει ο μονόχνοτος αδελφός του μαζί με τη μικρή κόρη του για να ζήσει τις τελευταίες του ημέρες.

Μέσα σ αυτό το ειδυλλιακό και πολύχρωμο τοπίο, που κυριαρχεί ένα εκστατικό δάσος με σημύδες  , και τις αντίστοιχες μεταμορφώσεις που επιφέρει η εναλλαγή των εποχών στα συναισθήματα των ανθρώπων, να βρίσκονται στην πλήρη ζωτικότητά τους, ο νεαρός φυματικός ονειρεύεται να ζήσει έντονα την κάθε μια από τις στιγμές που του απομένουν. Από την άλλη,  ο μεγάλος αδελφός, βασανισμένος κι αυτός από μια συντριπτική απώλεια, αδυνατεί να καταλάβει τη δύναμη και το σθένος του μικρότερού του αδελφού.