Εν αρχή είναι το στρώμα

Τι θα μπορούσε να συμβεί, όταν κάποιος εγκατέλειπε ένα στρώμα δίπλα σ έναν κάδο απορριμμάτων με την σκέψη ότι κάποιος θα το χρειαζόταν και θα το μάζευε;

Σύντομα μετά την ανακάλυψη της ανακύκλωσης οι άνθρωποι άρχισαν να αυτό-εκπαιδεύονται σχετικά με τη μοίρα των υλικών που διέθεταν προς ανακύκλωση.

Όλοι γνώριζαν ότι σύντομα κάθε υλικό που θα απόθεταν δίπλα στον κάδο σε μόλις λίγα λεπτά της ώρας θα περισυλλέγονταν από κάποιους περιπλανώμενους εργάτες της ανακύκλωσης και θα έφτανε  γρήγορα στον τελικό προορισμό του. Οπότε, πολύ γρήγορα είχε καταστεί μάταιο το να καλέσει κάποιος την αρμόδια υπηρεσία του δήμου για να μαζέψει τα προς ανακύκλωση υλικά, που είχε εγκαταλείψει δίπλα σε ένα κάδο.

Αυτό συνέβη και με το περίφημο στρώμα της ιστορίας μας. Αυτός που το άφησε δίπλα στον κάδο των απορριμμάτων πόνταρε στο γεγονός ότι κάποιος περιπλανώμενος συλλέκτης της ανακύκλωσης θα το περιμάζευε στην ώρα του και θα το πήγαινε στο εργοστάσιο του εργοδότη του.

Αντί αυτού, μετά από λίγες μόλις ημέρες, πάνω στο στρώμα τοποθετήθηκαν δεκάδες σακούλες με φερτά υλικά από κάποια ανακαίνιση που γινόταν εκεί κοντά. Η λογική παρέμενε η ίδια.

Ότι δε χρειάζεται να καλέσουμε το δήμο γιατί κάποιος θα προλάβαινε να τα μαζέψει.

Βλέποντας αυτό το χάλι οι περαστικοί αρχίζουν σιγά σιγά να πετούν εκεί τα  μικρο-απορρίμματα του, κάποιο κουτάκι, κάποιο σελοφάν από το πακέτο με τα τσιγάρα τους, πλαστικές μάσκες, πλαστικά κουτιά φαγητού κτλ, δίνοντας χρώμα και ποικιλία στη μάζα των σκουπιδιών που είχε αρχίσει σιγά σιγά να αναπτύσσεται τόσο σε ύψος όσο και σε μήκος.

Κι  όταν περνούσαν οι οδοκαθαριστές από εκείνο το σημείο, σχεδόν το αγνοούσαν επιδεικτικά, θεωρώντας ότι η περισυλλογή αυτού του μικρού λόφου σκουπιδιών που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται έχει περάσει στην κλίμακα της σκουπιδιάρας

Ενώ  όταν περνούσαν  οι υπάλληλοι καθαριότητας του δήμου με τη σκουπιδιάρα θεωρώντας ότι ο λόφος με τα σκουπίδια που είχε δημιουργηθεί σε κείνη τη γωνιά του δρόμου δεν ήταν πια δική τους αρμοδιότητα γιατί έπρεπε να περάσει φορτηγό για να τα μαζέψει πια όλα αυτά, άδειαζαν μόνο τους μισοάδειους κάδους.

 

Ενώ θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο είναι υποχρέωση των δημοτών της συγκεκριμένης περιοχής, εννοείται φυσικά ότι κανένας  δεν ενημέρωνε ποτέ την υπηρεσία του για την κατάσταση που επικρατεί στο συγκεκριμένο σημείο του πεζοδρομίου.

 Είμαι βέβαιος δε  ότι κάποια στιγμή ,ακόμα και ο ιδιοκτήτης του εγκαταλειμμένου  στρώματος, που πια είχε καλυφθεί τελείως από εκείνον τον όγκο σκουπιδιών ,  θα πέρασε από εκείνο το σημείο του πεζοδρομίου, και με το δίκιο του ο άνθρωπος, θα είχε αγανακτήσει  τόσο πολύ για την έλλειψη πολιτισμού των συμπολιτών του  όσο και για την αδιαφορία που επιδεικνύουν  οι αρμόδιες υπηρεσίες καθαριότητας του δήμου στο να καθαρίσουν αυτό το χάλι,  το οποίο ποιος ξέρει, θα έλεγε μέσα του, από  τι είδους γομάρι  να είχε άραγε πρωτοξεκινήσει;