Ω, Θεέ μου…δεν ήμουν έτσι το πρωί (Διήγημα-1ο μέρος) Ασκήσεις ύφους

Η εξώπορτα ήταν ανοιχτή. Από την κουζίνα ερχόταν η φωνή ενός παιδιού που τραγουδούσε. Οι πρώτες στάλες της βροχής έπεσαν στο κεφάλι μου. Προσπέρασα αθόρυβα το κατώφλι και ρώτησα χαμηλόφωνα:
«Είναι κανείς εδώ;»
Καμιά απόκριση. Ακόμα και η παιδική φωνή σίγησε απότομα.
Κοίταξα το πρόσωπό μου σ’ έναν σκονισμένο καθρέφτη. Τι ήταν αυτές οι άχρωμες κηλίδες κάτω από τα μάτια μου; Ω, Θεέ μου... δεν ήμουν έτσι το πρωί. Το δέρμα μου ρυτίδωνε και σούφρωνε γύρω τους.
Μια βροντή ξέσπασε  απότομα. Το αίμα μου πάγωσε στις φλέβες.