Μόλις την περασμένη Πέμπτη τη συνάντησα ξανά μετά από πολλά χρόνια σε έναν
πολυσύχναστο δρόμο της Θεσσαλονίκης. Χρόνο πολύ δεν είχαμε στη διάθεσή μας για
να θυμηθούμε τα παλιά, αλλά ανταλλάξαμε τηλέφωνα και υποσχεθήκαμε να βγούμε για
ένα καφέ έχοντας μια σχετική άνεση χρόνου. Τι σχέση είχα με αυτήν την κοπέλα;
Αρκετά στενή, αν αναλογιστεί κανείς ότι πριν από είκοσι και βάλε χρόνια.ήμασταν
τόσο ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο και ταιριάζαμε τόσο πολύ μεταξύ μας που
μόνο ένας πολύ σοβαρός και σημαντικός λόγος θα μπορούσε να μας αναγκάσει να
τα σπάσουμε τόσο οριστικά και αμετάκλητα. Κι αυτός
δεν ήτανε κανένας άλλος από τη διαφωνία μας σχετικά με τη σκοπιμότητα της κίνησης
του να οδηγηθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο. Αχ, σκέφτομαι καμιά φορά σήμερα! πόσο λογικά, πόσο σοβαρά και ουσιαστικά ήταν εκείνα τα χρόνια.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανδρέας Παπανδρέου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανδρέας Παπανδρέου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Ο Ανδρέας, του Γιωργάκη ο μπαμπάς
ο Ανδρέας του Γιωργάκη ο μπαμπάς
δανειζόταν για να δώσει στους παππούδες
και τα παίρνει τώρα ο γιος του από μας
ήταν τότε όλοι μεγάλες αλεπούδες
τάλιρο Δευτέρας μού δινε ο παππούς
μα του το επιστρέφω πίσω και με τόκο
αν εκεί που είσαι ρε παππού με ακούς
πες μου: πιάσαν οι θυσίες ποτέ τόπο;
Ο Ζαμπέτας που έβλεπε πιο καθαρά
όταν έγραφε, σου λέω, τον «πενηντάρη»
την γενιά μας εννοούσε ρε παιδιά
που την έχει ο διάολος κι ο χρόνος πάρει
στα είκοσί μας δεν υπήρχε ούτε δουλειά
στα τριάντα μοναχά με γνωριμίες
στα σαράντα η κρίση έσπασε τα αυγά
στα πενήντα μας και μεις σιγά σιγά
θα τα κάνουμε όλα μαζί παιδιά
και θα αρχίσουμε να φτιάχνουμε πορείες
ο Ανδρέας του Γιωργάκη ο μπαμπάς
το εισόδημα αναδιανομούσε
απ τα εγγόνια τά παιρνε ο κερατάς
και τους γέροντες μ αυτά προικοδοτούσε
τάλιρο Δευτέρας μού δινε ο παππούς
πού χε τον Ανδρέα για εικονισμά του
είμαι σίγουρος παππού πως τον ακούς
να σου υπόσχεται το τέλος του θανάτου
Ο Ζαμπέτας που έβλεπε πιο καθαρά
όταν έγραφε, σου λέω, τον «πενηντάρη»
την γενιά μας εννοούσε ρε παιδιά
που την έχει ο διάολος κι ο χρόνος πάρει
στα είκοσί μας δεν υπήρχε ούτε δουλειά
στα τριάντα μοναχά με γνωριμίες
στα σαράντα η κρίση έσπασε τα αυγά
στα πενήντα μας και μεις σιγά σιγά
θα τα κάνουμε όλα μαζί παιδιά
και θα αρχίσουμε να φτιάχνουμε πορείες
δανειζόταν για να δώσει στους παππούδες
και τα παίρνει τώρα ο γιος του από μας
ήταν τότε όλοι μεγάλες αλεπούδες
τάλιρο Δευτέρας μού δινε ο παππούς
μα του το επιστρέφω πίσω και με τόκο
αν εκεί που είσαι ρε παππού με ακούς
πες μου: πιάσαν οι θυσίες ποτέ τόπο;
Ο Ζαμπέτας που έβλεπε πιο καθαρά
όταν έγραφε, σου λέω, τον «πενηντάρη»
την γενιά μας εννοούσε ρε παιδιά
που την έχει ο διάολος κι ο χρόνος πάρει
στα είκοσί μας δεν υπήρχε ούτε δουλειά
στα τριάντα μοναχά με γνωριμίες
στα σαράντα η κρίση έσπασε τα αυγά
στα πενήντα μας και μεις σιγά σιγά
θα τα κάνουμε όλα μαζί παιδιά
και θα αρχίσουμε να φτιάχνουμε πορείες
ο Ανδρέας του Γιωργάκη ο μπαμπάς
το εισόδημα αναδιανομούσε
απ τα εγγόνια τά παιρνε ο κερατάς
και τους γέροντες μ αυτά προικοδοτούσε
τάλιρο Δευτέρας μού δινε ο παππούς
πού χε τον Ανδρέα για εικονισμά του
είμαι σίγουρος παππού πως τον ακούς
να σου υπόσχεται το τέλος του θανάτου
Ο Ζαμπέτας που έβλεπε πιο καθαρά
όταν έγραφε, σου λέω, τον «πενηντάρη»
την γενιά μας εννοούσε ρε παιδιά
που την έχει ο διάολος κι ο χρόνος πάρει
στα είκοσί μας δεν υπήρχε ούτε δουλειά
στα τριάντα μοναχά με γνωριμίες
στα σαράντα η κρίση έσπασε τα αυγά
στα πενήντα μας και μεις σιγά σιγά
θα τα κάνουμε όλα μαζί παιδιά
και θα αρχίσουμε να φτιάχνουμε πορείες
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Πρωθυπουργικά όνειρα 2

Στον παράδεισο και πάλι, ο Παπανδρέου λέει στον Καραμανλή:
-Εχθές σε είδα στο όνειρό μου. Ήτανε Πέμπτη και έπαιζες γκολφ στην Γλυφάδα
-Μα εγώ δεν έπαιζα ποτέ γκολφ τις Πέμπτες, λέει ο Καραμανλής, μάλλον με μπερδεύεις με άλλον.
-Πιάνεις, λοιπόν το μπαστούνι σου και δίνεις ένα χτύπημα με το αριστερό καταπληκτικό, λέει ο Παπανδρέου, χωρίς να κάμπτεται.
-Μα εγώ είμαι δεξιόχειρας λέει ο Καραμανλής.
-Η μπάλα παίρνει μια καταπληκτική τροχιά και διανύει μια απόσταση 80 μέτρων πριν καταλήξει στην τρύπα. Κι εσύ εκεί, ψηλός, ευθυτενής, αγέρωχος και με τον αέρα να χαϊδεύει τα λιγοστά σου μαλλιά να κοιτάζεις με αυτοπεποίθηση την κατάληξη του χτυπήματός σου.
-Μμμμ, κάνει ο Καραμανλής, χαϊδεύοντας με τον αντίχειρα το χείλος του. Και πως αντέδρασα μετά;
-Τι εννοείς; λέει ο Παπανδρέου.
-Να εννοώ, αν το πανηγύρισα ή αν έμεινα ψύχραιμος.
-Ααα, έκανε ο Ανδρέας: Έτρεξες αμέσως να δεις την αντίδραση των αγορών.
-Μάλιστα, έκανε ο Καραμανλής. Μωρέ καλά κατάλαβα εγώ ότι με πέρασες για τον μαλάκα τον γιο σου! Για να μην παρεξηγηθούμε. Δεν λέω ποιον…
Πρωθυπουργικά όνειρα 1
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Επάγγελμα πρωθυπουργός
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Όταν οι Έλληνες είναι διασπασμένοι κάνουν θαύματα

Συμβούλιο πολιτικών αρχηγών συγκάλεσε στον παράδεισο ο αείμνηστος πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής. Σύμφωνα με πληροφορίες, αντικείμενο της συνάντησης θα είναι το θαύμα της επιβίωσης του ελληνικού λαού που συντελείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, παρά το κλίμα διχόνοιας που επικρατεί και τα εγκληματικά λάθη που κατά καιρούς γίνονται από τις κυβερνήσεις του. Την απουσία του από την διάσκεψη γνωστοποίησε με ανακοίνωσή του ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)