ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΕΙΣ

Μη μου μιλάς για όσα ζεις
και μακριά μου έχεις περάσει
φέρεσαι άνετα, θαρρείς
κι όλα τα έχεις ξεπεράσει

Μη μου μιλάς για όσα ζεις
σε νοιάζομαι μα δε μ’ αρέσει
να μου μιλήσεις αν μπορείς
για την προσωπική μας σχέση

Γι αυτά που αφήσαμε στη μέση
να μου μιλήσεις αν μπορείς
μα η καρδιά σου θα πονέσει
γι αυτό ποτέ δεν προσπαθείς

Μη μου μιλάς για όσα ζεις
γιατί ακόμα δεν αντέχω
να σε κοιτώ να προχωρείς
σε δρόμους που δεν τους κατέχω

μη μου μιλάς για όσα ζεις
αυτά τα κάνουνε οι φίλοι
και όσοι κόψανε νωρίς
του δυναμίτη το φυτίλι

Γι αυτά που αφήσαμε στη μέση
να μου μιλήσεις αν μπορείς
μα η καρδιά σου θα πονέσει
γι αυτό ποτέ δεν προσπαθείς

ΟΣΑ ΑΦΗΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ

Να έχεις φίλους δίχως πράγματα να πεις
ή να χεις πράγματα να πεις, μα δίχως φίλους;
είναι στ αλήθεια μοιρασιά αυτή, ζωής;
ή ένα χάδι στης συνείδησης, τους σκύλους;

Όσα αφήσαμε στην τύχη, θα μας βρουν
και στο εδώλιο ενοχές θα ξετυλίγουν
«πού ναι οι άνθρωποι που αξίζαν θα μας πουν
και πως ανοίξαμε τις πόρτες για να φύγουν;»

Να έχεις πάντα ηρεμία και σιωπή
και να φοβάσαι κάθε υπόνοια προσδοκίας
σαν σχοινοβάτης που στην θλίψη ισορροπεί
για να μη πέσει στον γκρεμό της ευτυχίας

Όσα αφήσαμε στην τύχη, θα μας βρουν
και στο εδώλιο ενοχές θα ξετυλίγουν
«πού ναι οι άνθρωποι που αξίζαν θα μας πουν
και πως ανοίξαμε τις πόρτες για να φύγουν;»

Δεν είναι αυτό που νομίζεις

Μισούσε θανάσιμα τον πατέρα του. Γι αυτό και όταν κάποτε έπιασε στα "πράσα" τη μάνα του μ έναν άγνωστο κύριο να συζητούν πολιτισμένα στο σαλόνι και όρμησε να την σκοτώσει, εκείνη σηκώθηκε αναστατωμένη από τον καναπέ και φώναξε:

- Χρόνη, παιδί μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις. Με τον κύριο δεν είμαστε απλώς φίλοι. Είμαστε εραστές.

Αντικειμενικότητα

Πίνακας: Deborah Woodall

Συναντώ τυχαία μετά από χρόνια στον δρόμο τον πατέρα ενός παλιού μου συμμαθητή, του Λεωνίδα. Μου αναφέρει ότι προσφάτως ο μοναχογιός του και παλιός μου φίλος, του χάρισε ένα υπέροχο εγγονάκι. Το πρώτο του.
-Όχι για να το παινευτώ, Χάρη, μου λέει, αλλά είναι το πιο όμορφο μωράκι στον κόσμο, και για του λόγου τω αληθές βγάζει με μια κίνηση από το σακάκι του μια φωτογραφία του εγγονού και μου τη δείχνει.
-Ίδιος ο φίλος σου ο Λεωνίδας μου λέει και για του λόγου τω αληθές βγάζει από το σακάκι του και μια δεύτερη φωτογραφία με τον Λεωνίδα μωρό και μου την κολλάει στο πρόσωπο.
Βρε μπράβο τύχη σκέφτομαι: Να γεννηθούν στην ίδια οικογένεια τα δύο πιο όμορφα μωρά του κόσμου.