Ε ΚΑΛΑ Μ ΑΓΑΠΑΣ!

Ε καλά σ αγαπώ, σου τό πα και χθες, γιατί το σπαταλάς
ε καλά θα στο πω, μα δε θά ναι όπως και χθες, γιατί σήμερα ρωτάς!

Σ αγαπώ μα βαριέμαι θανάσιμα μωρό μου τελευταία
σ αγαπώ μα μου λείπουν το γήπεδο η μπάλα κι η παρέα
σ αγαπώ μα θα άντεχα να μείνω λιγάκι μακριά σου
σ αγαπώ και στο λέω απ το βάθος απ το βάθος της καρδιάς σου

Ε καλά μ αγαπάς,μου τό πες και χθες, γιατί ξαναγυρνάς
ε καλά μη ξεσπάς, μια κουβέντα μου θες, πριν μου είπες μ αγαπάς

Μ αγαπάς μα βαριέσαι θανάσιμα μωρό μου τελευταία
μ αγαπάς μα σου λείπουν τα όνειρα ο μπαμπάς σου κι η παρέα
μ αγαπάς μα θα άντεχες να μείνεις λιγάκι μακριά μου
μ αγαπάς και το λες από το βάθος από το βάθος της καρδιάς μου

Σταχτοπούτα

Πρίγκιπες μη ψάχνεις κάτω από τ αστέρια
πάρε σταχτοπούτα τη ζωή στα χέρια
κάνε χίλια λάθη, δες μες στα διδάγματα
και θα έχεις μάθει χίλια νέα πράγματα

Αχ το σ αγαπώ αυτό που εύκολα θα πούμε
σημαίνει περισσότερα απ όσα εννοούμε
αχ το σ αγαπώ αυτό που εύκολα τ ακούμε
σαν τρύπιο είναι σωσίβιο βαθιά σαν κολυμπούμε

Λέξεις και λογάκια που σε κολακεύουν
είναι τα γοβάκια που δεν σε στενεύουν
πάρε σταχτοπούτα τη ζωή στα χέρια
βγάλε απ την ψυχή σου χάδια και μαχαίρια

Αχ το σ αγαπώ αυτό που εύκολα θα πούμε
σημαίνει περισσότερα απ όσα εννοούμε
αχ το σ αγαπώ αυτό που εύκολα τ ακούμε
σαν τρύπιο είναι σωσίβιο βαθιά σαν κολυμπούμε

ΕΣΥ ΝΑ ΜΕ ΓΕΡΑΣΕΙΣ

Σ’αγαπώ που μου λες “δεν πειράζει
και η ζωή μη σε τρομάζει”
σ’αγαπώ που μου λες: “κάνε λάθη
κι η καρδιά με το χρόνο θα μάθει”

Κι όταν κλείνεις την πόρτα απαλά
και στις μύτες πατάς, να με σκεπάσεις
στις ψυχές των ερώτων πετώ
το θεό παρακαλώ, εσύ να με γεράσεις

Σ’αγαπώ που μου λες μια συγνώμη
και ακούς τη δική μου τη γνώμη
σ’αγαπώ που μαζί σου ελπίζω
και που νιώθω πως κάτι αξίζω

Κι όταν κλείνεις την πόρτα απαλά
και στις μύτες πατάς, να με σκεπάσεις
στις ψυχές των ερώτων πετώ
το θεό παρακαλώ, εσύ να με γεράσεις

ΔΕΝ ΑΔΙΚΗΣΕΣ ΕΜΕΝΑ

Πίνακας: Iacopo Pasquinelli

Δεν αδίκησες εμένα που δεν είμαστε μαζί
μα τον έρωτα κι εσένα και την ίδια τη ζωή
όπως δίνει κάθε βράδυ την ελπίδα στο πρωϊ
έφυγες και η σκυτάλη έπεσε για μένα εκεί

Δεν συνήθισα σ αγάπες κι όταν μου πες σ αγαπώ
μού χες πάρει από τις πλάτες της αγάπης το σταυρό
κι αν απλώσαν τα φτερά μου κι ήταν όλα ελαφρά
δε λησμόνησα χαρά μου τη ζωή μου τη βαριά

Δεν αδίκησες εμένα όταν σκόρπισες παντού
μα το πιο όμορφό σου βλέμμα και τη δόξα του φιλιού
σε συγχώρεσα βαθιά μου για να νιώσω πιο καλά
μα στην άγρια αγκαλιά μου δεν μπορείς να μπεις ξανά

Δεν συνήθισα σ αγάπες κι όταν μού πες σ αγαπώ
μού χες πάρει από τις πλάτες της αγάπης το σταυρό
κι αν απλώσαν τα φτερά μου κι ήταν όλα ελαφρά
δε λησμόνησα χαρά μου τη ζωή μου τη βαριά