ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ (ΑΡΧΕΙΟ ATHENS24)

Γιατί πρέπει πάντα να αντιδρούμε σαν κράτος και πολιτεία κατόπιν εορτής; ή καλύτερα κατόπιν τραγωδίας; Μέχρι πότε θα πρέπει να μας δείχνουν οι τραγικές αποτυχίες και οι ανεπάρκειες του συστήματός μας το σωστό δρόμο και μέχρι πότε θα εξαγγέλλονται αλλαγές- επικοινωνιακής σκοπιμότητας- λίγες μόλις ημέρες μετά από κάποιο τραγικό συμβάν, που έχει ήδη εκθέσει μεγάλο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και έχει αφήσει κυρίως πίσω του θύματα και ζωές συντετριμμένες;

Είναι μερικά από τα ερωτήματα που παραδοσιακά τίθενται χωρίς να βρίσκουν απάντηση στη χώρα μας.

Υπάρχει μια παροιμία που λέει πως ο σοφός ο άνθρωπος μαθαίνει από τα παθήματα των άλλων ενώ ο ανόητος από τα δικά του.

Στην περίπτωσή μας ο ανόητος απλώς έχει συνηθίσει να αισθάνεται ιδιαίτερα χαλαρός εν ώρα υπηρεσίας, είτε κουβαλάει επάνω του περίστροφο είτε μια τσάντα με υπουργικά έγγραφα.

Ο στόχος είναι η κατάληψη της θέσης και από τη στιγμή που έχει εκπληρωθεί, οι αληθινές απαιτήσεις του εκάστοτε επαγγέλματος μετριάζονται στη συνείδηση του βολεμένου υπαλλήλου.

Σε θέσεις μάλιστα κλειδιά όπου το βάρος της ευθύνης θα έπρεπε να κρατάει σε διαρκή επαγρύπνηση τους υπαλλήλους συναντάμε συχνά τέτοια χαλάρωση και απρονοησία που μας κάνει να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο να παραδώσαμε τελικά τη δυνατότητα στα πρόβατα να φυλάγουν τους λύκους.

Η ιστορία της Θεσσαλονίκης είναι γελοία μέσα στην τραγικότητα της. Οι παραλείψεις των αστυνομικών που μετέφεραν τον τοξικομανή δράστη, φαίνεται, από τα πρώτα στοιχεία, ότι συνέβαλαν καθοριστικά στην διετέλεσή του εγκλήματος.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, πως η ασφάλεια των πολιτών βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια αδύναμων, δειλών, αγύμναστων, ανεκπαίδευτων αστυνομικών, που πάνε κάθε πρωϊ στη δουλειά τους με νοοτροπία υπαλλήλου γραφείου και όχι ανθρώπου της δράσης.

Ιδιαίτερη αναφορά, τέλος, πρέπει να γίνει στην τηλεφωνήτρια του κέντρου "Άμεσης Δράσης" που λαμβάνοντας ένα τηλεφώνημα από μια γυναίκα την ώρα που εκείνη απειλούνταν από τα δράστη του φονικού, της ζήτησε να τηλεφωνήσει εκ νέου βάζοντας μπροστά τον κωδικό της περιοχής της.

Μετά από τέτοια περιστατικά τα λόγια πλέον περιττεύουν, ενώ οι σαρωτικές αλλαγές που εξαγγέλθηκαν στην ΕΛΑΣ μας θυμίζουν γνωστά τροπάρια του παρελθόντος.