Με 407.407 ψήφους και ποσοστό 55,57% ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα μπορεί να έχει παράπονο ότι δεν πήρε την ξεκάθαρη εντολή ανανέωσης της θητείας του, που ζήτησε από την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ.
Ενισχυμένος πλέον, από την ξεκάθαρη εσωκομματική επικράτησή του, ο αρχηγός του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος είναι υποχρεωμένος από δω και μπρος να αποδείξει ότι έχει βρει την αποφασιστικότητα και την αρχηγική πυγμή που απαιτούνται για να φέρει εις πέρας τις εξαγγελίες του, περί ενός ανανεωμένου συλλογικού κόμματος, ικανού να αρθρώσει έναν σύγχρονο, εναλλακτικό, προγραμματικό πολιτικό λόγο, με τρόπο που θα πείσει αποτελεσματικά τις δυνάμεις που τα τελευταία χρόνια το εγκατέλειψαν, να ανανεώσουν εκ νέου την εμπιστοσύνη τους σ αυτό.
Στην καθαρά πολιτική ατζέντα, τέσσερα είναι τα ζητήματα που τίθενται άμεσα επί τάπητος και που θα πρέπει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να φανερώσει τις πρώτες πινελιές της νέα του θητείας στο προεδρικό αξίωμα του κινήματος: Η παιδεία, τα Σκόπια, το ασφαλιστικό και η αναθεώρηση. Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις θέσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα καίρια αυτά ζητήματα, αν και από καιρό έχει διαφανεί, ότι στα περισσότερα από αυτά δεν φαίνεται να υπάρχουν ορατές δυνατότητες σύγκλισης ή κάποιας μορφής συναίνεσης.
Ένα δεύτερο πεδίο που θα έχει ο κ. Παπανδρέου τη δυνατότητα άμεσων παρεμβάσεων αλλαγών και πρωτοβουλιών είναι και εκείνο των εσωκομματικών συσχετισμών, της λειτουργίας του κόμματος και της αναδόμησης της εικόνας του στην κοινή γνώμη.
Τρίτον, ο κ. Παπανδρέου, υπό την ασφυκτική πίεση του φάσματος των πρώτων πανελλαδικών δημοσκοπήσεων που θα διενεργηθούν μέσα στους επόμενους μήνες και γνωρίζοντας πολύ καλά τον ψυχολογικό ρόλο που θα διαδραματίσουν στο νέο ξεκίνημα που επιδιώκει, γνωρίζει ότι θα πρέπει να πάρει άμεσα τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα φανερώνουν ότι καταθέτει κάποιες νέες αξιόπιστες εναλλακτικές προτάσεις για τα φλέγοντα πολιτικά ζητήματα της επικαιρότητας ώστε να αποκαταστήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα ένα διαλογο με τους απομακρυσμένους από το ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρους και φυσικά να γίνει αποδεκτός από αυτούς ως πειστικός κομματικός ηγέτης και ικανός ώστε να διατελέσει με επιτυχία μελλοντικά το ρόλο του πρωθυπουργού, δύο τομείς στους οποίους εμφάνισε σαφές έλλειμμα εμπιστοσύνης τα προηγούμενα χρόνια.
Τέλος, ενδιαφέρον μεγάλο παρουσιάζει και η μελλοντική σχέση του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ με την λεγόμενη "μιντιοκρατία". Και αναφέρομαι κυρίως σε εκείνα τα εκδοτικά συγκροτήματα που κατά το παρελθόν στήριξαν τις επιλογές του κινήματος, αλλά προσφάτως κατηγορήθηκαν ανοιχτά από τον αρχηγό του, για προσπάθεια υπονόμευσης του και χειραγώγησης της πολιτικής, από τον Τύπο και τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Εν αναμονή λοιπόν των πρώτων αποφάσεων Παπανδρέου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, το πρώτο στοίχημα, κερδίθηκε: δηλαδή ο επαναπροσδιορισμός του στα πλαίσια του κινήματος και η ανάκτηση της εμπιστοσύνης του σκληρού κομματικού πυρήνα.
Απομένει μόνο να δούμε αν θα κερδιθεί και το δεύτερο στοίχημα, το οποίο σίγουρα είναι και το πιο δύσκολο και καθοριστικό, καθώς αφορά την προοπτική του κ. Παπανδρέου να οδηγήσει εκ νέου το κόμμα του στην εξουσία, μέσω της επανάκτησης της εμπιστοσύνης των παλαιότερων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που τα τελευταία χρόνια εγκατέλειψαν το κίνημα προς άλλες κατευθύνσεις, οι οποίες εξακολουθούν στην συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία να φαντάζουν περισσότερο αποτελεσματικές και αξιόπιστες από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου