ΣΤΟ ΘΙΒΕΤ

Στο Θιβέτ, ο Δαλάι αυτή την άνοιξη δεν μίλησε
κι η σοδειά από ακρίδες δεν πλημμύρισε
κι ούτε γεύτηκε ζιζάνια η φωτιά

Στο Θιβέτ, το θυμάρι, δίχως κόνξα μοσχομύρισε
κι ο πιο άγριος καπιταλισμός ξεπήδησε
απ του Μάο τα πρωτότοκα παιδιά

Στο Θιβέτ, θάνατος, διχόνοια ή μετεμψύχωση;
πρόοδος σταθερή ή επιδείνωση;
του λαού που για ελευθερία διψά

Στο Θιβέτ, μολυσμένη από καημούς παρανυχίδα
άγιος τόπος, αθεράπευτη νησίδα
κι η αντίσταση αιώνια σταθερά.