Δες αγριεύει ο νοτιάς
χθες δεν υπάρχει πια για μας
μες στ ουρανού το πετραχήλι
τα ζευγάρια και οι φίλοι
ανταμώνουν σαν μπογιά
στου ζωγράφου τον καμβά
Δες πως ανοίγει ο ουρανός
καις στο κορμί μου σα σταυρός
που έχω πέσει για να πιάσω
στο λαιμό να σου περάσω
του Κυρίου ο πηλός
το κορμί και ο σταυρός
Δες πως φουσκώνουν τα πανιά
δεν θέλει ο έρωτας κουπιά
με οτοστόπ ο Οδυσσέας
ξανά στης ωραίας
τον πόλεμο γυρνά
τα βράδια που γερνά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου