Πίνακας: Vincent Van Gogh
Η ψυχή δεν σταματάει το τραγούδι
που της έμαθε μια νύχτα η βροχή
μια ομίχλη που αγκαλιάζει ένα λουλούδι
να μπορέσει απ’ το χειμώνα να κρυφτεί
Αναλύθηκες σε δάκρια στο λαιμό μου
και κατάλαβα τί θέλεις να μου πεις
περπατήσαμε στην άκρια του δρόμου
και μας κοίταζε τ’ αστέρι της αυγής
Όλα μου θυμίζουνε εσένα
τα αστέρια, το φεγγάρι, τα νησιά
όλα είναι κομμάτια από σένα
μα ολόκληρη δεν είσαι πουθενά
Ξημερώνει μες στη σκέψη μου πεθαίνεις
και τη μέρα αδιαφορώ προσποιητά
μα όταν έρχεται η νύχτα μ’ αρρωσταίνεις
γιατί ξέρω αδιαφορείς ειλικρινά
Ένα βήμα ψάχνει πάντα η αγάπη
κι όταν γίνεται παλεύει να σωθεί
μα είναι άγνωστο, μυστήριο κι αγκάθι
τι είναι αυτό που την κρατάει ζωντανή
Όλα μου θυμίζουνε εσένα
τα αστέρια, το φεγγάρι, τα νησιά
όλα είναι κομμάτια από σένα
μα ολόκληρη δεν είσαι πουθενά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου