Ρουφούσες σε μιαν άκρη ένα τσιγάρο
στη στάση με παρέα έναν φαντάρο
που γύριζε απόψε από την άδεια
και σού’ λεγε για κάτι κρύα βράδια
Και έσκυψε στο χώμα το κεφάλι
όπως το σκύβουν όλοι οι φαντάροι
που δεν μπορούν να δουν μέσα απ’ τα χιόνια
πως ζούνε τα καλύτερά τους χρόνια
Eίναι μια άσκηση της υπομονής
είναι μια στάση για τσιγάρο της ζωής
είναι στιγμές που θα ζητάς να θυμηθείς
είναι μονάχα κάτι που άξιζε να δεις
Η νύχτα που του έβαλε το φέσι
να πρέπει μπρος στα μάτια του να πέσει
σαν είναι στη σκοπιά δεν ξημερώνει
αυτή η νύχτα όμως τον παλιώνει
Και έσκυψες στο χώμα το κεφάλι
όπως το σκύβουν όλοι οι φαντάροι
που δεν μπορούν να δουν μέσα απ’ τα χιόνια
πως ζούνε τα καλύτερά τους χρόνια
Eίναι μια άσκηση της υπομονής
είναι μια στάση για τσιγάρο της ζωής
είναι στιγμές που θα ζητάς να θυμηθείς
είναι μονάχα κάτι που άξιζε να δεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου