ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΗΣ

Κάποιοι πουλάνε τη ψυχή τους στο διάβολο
άλλοι, διαλέγουν τον θεό γι αγοραστή
και η ζωή μας σ ένα θέατρο παράλογο
πάντα στο ρόλο ενός θλιμμένου ενοικιαστή

έξω χαράζει, επιστρέψτε τα δώρα σας
δεν έχει χόρταση ετούτη η στιγμή
αρχίζει πάλι του μυαλού η ανηφόρα σας
που καταλήγει σε μια ανύπαρκτη κορφή

που πάει η ζωή όταν γεννιέται, από πού έρχεται;
όταν πεθαίνει μία μνήμη σκοτεινή;
πόση να βάλεις άχνη ζάχαρη να αντέχεται
αυτή η δίχως ζεστασιά υπομονή;

πρώτη του μήνα, ήρθε να πάρει ενοίκιο
μα εγώ τη νόμιζα δικιά μου την ψυχή
κρατάει ένα μπλοκ σχισμένο κι ανοίκειο
και καταγράφει κάθε εντύπωση διπλή

του λέω: «νόμιζα», μου λέει: ήταν λάθος σου
είσαι το σώμα που φοράει μια ψυχή
δε σου ανήκει αυτό που κρύβεις κατά βάθος σου
είναι δικό σου μόνο ότι εξασθενεί

μπροστά στην πύλη ενός μικρόψυχου περάσματος
μου λέει: μοιράσου το ενοίκιο μ αυτήν
το φεστιβάλ ενός διαρκούς ξεκατινιάσματος
με τα ιερά δεσμά του γάμου ευλογεί…