Σαρκικές μικροεφαρμογές

Ο κόσμος της τεχνολογίας αποτελεί μια πρακτική και εφαρμοσμένη συμπύκνωση των αξιών της τέχνης και της επιστήμης στην καθημερινή και την οικονομική ζωή.
Είναι το λίγο που κρύβει το πολύ, το περιορισμένο που εκλύει το απεριόριστο, μα κυρίως είναι η ευκολία του να κάνουμε πράγματα εύκολα και γρήγορα, που έχουν καταστήσει την τεχνολογία σε δεσπόζουσα θεότητα της εποχής.

Η μικρή και μονάκριβη θυγατέρα της τεχνολογίας, η επικοινωνία, έχει καταφέρει σε ασήμαντο σχετικά χρονικό διάστημα από την εκτόξευσή της να δημιουργήσει ένα χαοτικό πλέγμα δυνατοτήτων, έναν εξωπραγματικό ιστό κατακτήσεων γεμάτο από ενώσεις, ακμές, κορυφές και σημεία, που έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους από όποια πλευρά κι αν τα κοιτάξει κανείς.
Το όνειρο λοιπόν, των παρόχων, όλων αυτών των δυνατοτήτων, να δούνε το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας να βρίσκεται διαρκώς on line, άρα συνεχώς εκτεθειμένο στα νέα προϊόντα και τις εφαρμογές που εξελίσσουν καθημερινά το θαύμα της τεχνολογικής εξέλιξης, έχει σήμερα υλοποιηθεί, δημιουργώντας όμως παράλληλα
και την απαίτηση για την δημιουργία εναλλακτικών οδών για την ανθρωπότητα και τον άνθρωπο.
Είναι απλά τα πράγματα, περισσότερο απ όσο φαίνονται μάλιστα: η συνήθεια της επικοινωνίας που έγινε λατρεία έχει ήδη ξεπεράσει τον προορισμό της.
Η δε μεταμόρφωση ολόκληρου του πλανήτη σε ένα τεράστιο αποθηκευτικό δίσκο, ανεξάντλητης χωρητικότητας κρύβει πολύ προσεκτικά ένα εφιαλτικό διακύβευμα:
Την πιθανότητα εξαφάνισης της πνευματικής συγκομιδής αιώνων, εν ριπή οφθαλμού, μέσα από την κατάρρευση για διάφορους λόγους και αιτίες, ενός συστήματος εκτεθειμένου στις ανθρώπινες και φυσικές βουλές.

Άρα, θεωρώ ότι η ανθρωπότητα σήμερα κινείται μονόπλευρα και αυτό είναι τόσο αφύσικο όσο και επικίνδυνο. Είναι δε τόσο καθολική και αποκαλυπτική η γοητεία της τεχνολογίας που έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στο να αποδεχθεί τον εθισμό σαν μια φυσιολογική και ακίνδυνη κατάσταση για τον ίδιο και τα παιδιά του.

Στις παρυφές αυτής της ονείρωξης, το κοινωνικό ον έχει μεταμορφωθεί σε τεχνολογικό ον και έχοντας εγκαταλείψει τις προσπάθειες ανάπτυξής των διαστάσεων που το μετατρέπουν σε πρόσωπο, αναπνέει, ζει και εργάζεται στο πλαίσιο μιας σαρκικής εφαρμογής. Τελικά, οι κατακτημένες ταχύτητες και αποστάσεις μας έχουν μετατρέψει σε όντα που αυθαδιάζουν απέναντι στο χρόνο και τον χώρο, τις δύο διαστάσεις που μας συνδέουν με τον κόσμο των αισθητών και υποτιμούν τις δικλείδες ασφαλείας ενός πιο παραδοσιακού backup.
Μεγάλα θύματα της ορμής τού να σπεύδουμε αστραπιαία, για να αξιοποιήσουμε όλες αυτές τις δυνατότητες, και να γεμίσουμε όλους τους διαθέσιμους αποθηκευτικούς χώρους είναι η μη/τεχνολογική καινοτομία, η ουσία και το περιεχόμενο.
Τα ευέλικτα ψηφιακά περιγράμματα είναι οι τάφροι της σύγχρονης πραγματικότητας που διψάει για διαφορετικής φύσεως επιλογές.

Η συνειδητή επιστροφή στο δύσκολο, το χρονοβόρο, το ογκώδες, το χειροποίητο, θα αποτελούσε την σοκαριστική εισήγηση μιας νέας γλώσσας εξίσου σημαντικής με αυτή των κωδικοποιήσεων.
Η ανάγκη δε να υπάρξει εξισορρόπηση ανάμεσα στη μηχανική πρόοδο και την εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης είναι πια τόσο πυρίκαυστη και πραγματική όσο και ο ήλιος.