Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Ένα κλουβί που κελαηδούσε από μόνο του

Painting: Rene Magritte


Ένα κλουβί που κελαηδούσε από μόνο του
και με την πόρτα του ανοιχτή ψηλά πετούσε
είχε τροφή μέσα στη θήκη για το δρόμο του
κι όλη τη νύχτα αηδόνια κυνηγούσε

πριν το ξημέρωμα κατέβαινε στη θέση του
σιγά σιγά περνούσε πάνω απ το καρφί του
απ τα γεράματα του πόναγε η μέση του
κι οι νυχτερίδες πάντα γέλαγαν μαζί του

μα υπήρχε πάντα ένα κοράκι που του έφερνε
λίγη τροφή, λίγο νερό και λίγο αλάτι
γιατί φυλακισμένο ήταν και υπέφερνε
αυτό που κάποτε περνιόταν για παλάτι

στο σπίτι που έμενε χαλάσματα κι ερείπια
ένα κλουβί φυλακισμένο στο μπαλκόνι
να βασανίζεται από μια θλίψη ήπια
που μέσα του έπνιξε παλιά ένα αηδόνι

ένα κλουβί που κελαηδούσε από μόνο του
παρακαλώντας να του κλείσουν το πορτάκι
για να ησυχάσει απ τον ήσυχο τον πόνο του
εχθές ξεκόλλησε μαζί με το καρφάκι








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου