Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Ξεκινά στο Παρίσι η μεγαλύτερη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα


Έναρξη της 21ης διάσκεψης για το κλίμα σήμερα στο Παρίσι, που έχει μετατραπεί σε φρούριο λόγω και των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων. Περισσότεροι από 150 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα εκθέσουν τις απόψεις τους στη διάσκεψη με στόχο να υπάρξει μια ιστορική συμφωνία για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Εν τω μεταξύ, κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 2.000 πορείες σε όλο τον κόσμο με αίτημα μια "ισχυρή συμφωνία για το κλίμα". Η 21η διάσκεψη του ΟΗΕ στο Παρίσι αναμένεται να είναι η μεγαλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί για το Κλίμα, καθώς θα φιλοξενήσει 10.000 αντιπροσώπους, παρατηρητές και δημοσιογράφους.

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Το αηδόνι θ ακουστεί

Λέει ο Τσέχωφ: «το αηδόνι
είτε κάτσει χαμηλά
είτε σε ψηλό μπαλκόνι
πάντα το ίδιο κελαηδά»

είτε ανέβει σ ένα δέντρο
στο ψηλότερο κλαδί
είτε στης σπηλιάς το κέντρο
το αηδόνι θ ακουστεί

λέει ο Τσέχωφ: το αηδόνι
δεν ζητάει την κορυφή
και θαμμένο μες στο χιόνι
το αηδόνι θ ακουστεί

Αγία Τριάδα-Κύματα


Θεσσαλονίκη-Λιμάνι-Αποθήκες


Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Οι φαντασμένες αλλά και τρομερά ταπεινές βίδες του Γιόχαν Σ. του εμποράκου

Painting:RK Chimaira



Ποιος είναι ο Γιόχαν; Ένας ηλικιωμένος και συνήθως ηλιοκαμένος πωλητής ανταλλακτικών που έχει το μαγαζάκι του στη δυτική Θεσσαλονίκη. Τι κάνει εκεί; Εδώ και δεκαετίες κάθεται έξω από το μαγαζάκι του και λιάζεται περιμένοντας τους πελάτες του να έρθουν. Και γιατί είναι τόσο ιδιαίτερος; Επειδή κάθε μέρα βρέξει χιονίσει ένα κατοστάρικο καθαρά το βάζει στην τσέπη. Πως γίνεται αυτό με τέτοια κρίση; Μόνο αυτός το ξέρει. Αφού, η ώρα μπορεί να πάει δύο και να μην έχει πατήσει στο μαγαζάκι του ψυχή, αλλά αυτός να είναι βέβαιος ότι μέχρι τις τρεις που θα κατεβάσει τα στόρια, θα έχει βγάλει τουλάχιστον εκατό ευρώ, μπορεί και διακόσια όπως τελικά πάντα γίνεται.
Το θαύμα του Γιόχαν είναι πως καταφέρνει να είναι γενναίος και ονειροπόλος ταυτόχρονα, ακόμα αισιόδοξος και αδιάφορος για τα πάντα ταυτόχρονα. ‘Όχι αστείος τη μια μέρα, σοβαρός στην επόμενη, αλλά αστείος και σοβαρός ταυτόχρονα. Τις προάλλες ένας φίλος του ηλικιωμένος κι αυτός, κάτι του είπε στ αυτί και ο Γιόχαν έβαλε το γρασωμένο χέρι του βαθιά μέσα στην τσέπη έπιασε καμιά τριανταριά σπόρια και του τα έβαλε όλα στην παλάμη. Φεύγοντας, όμως ο φίλος του, ο Γιόχαν στα αστεία, αλλά με πολύ σοβαρό και θυμωμένο ύφος του είπε: -Μαλάκα! Αυτά δεν είναι τσάμπα, έχουν λεφτά.
Κι εκείνος του απάντησε. Τι ανάγκη έχεις εσύ; Εσύ  έχεις τις βίδες σου.
Μάλλον τώρα θα θέλετε να μάθετε τι είναι αυτές οι περίφημες βίδες του Γιόχαν. Καταρχάς το κατάστημα του έχει περισσότερα από εκατό διαφορετικά ανταλλακτικά και αντικείμενα προς πώληση, ωστόσο μπορεί να πάρει και χρόνο ολόκληρο για να πουληθεί έστω και ένα από αυτά εκτός φυσικά από τις περίφημες βίδες του που φεύγουν σχεδόν καθημερινά. Υποψιάζομαι ότι εκείνο που του επιτρέπει να χειρίζεται τόσο επιτυχημένα το κωμικοτραγικό παράδοξο της όλης ιστορίας είναι ο αριστοτεχνικός τρόπος με τον οποίο ενορχηστρώνει τις λεπτές συναισθηματικές και νοηματικές αποχρώσεις των λέξεων που επιλέγει για να εξάρει τη σημασία του προϊόντος του. Όταν εξετάζουμε λοιπόν τον Γιόχαν, ο οποίος έζησε μια ολόκληρη ζωή στη Γερμανία, είναι σημαντικό να μην παραβλέπουμε αυτά τα τρανταχτά δείγματα της εμπειρίας του.
-Αυτή τη βίδα στη Γερμανία ή την Ολλανδία θα τη βρεις στα 700 ευρώ, ενώ εγώ στη δίνω μόνο  70, λέει στους πελάτες του και μετά αρχίζει να τους εξιστορεί την χρησιμότητά τους ενισχύοντας την αίσθηση του μυστηρίου που στοιχειώνει κάθε γωνιά του μαγαζιού του. Οι πελάτες διαπραγματεύονται μαζί του σχεδόν έξω στο δρόμο και συνήθως ταλαιπωρούν τον αυχένα τους για να μπορέσουν να δουν λιγάκι πιο βαθιά μέσα στο μαγαζί, αλλά ποτέ δεν βλέπουνε με τα ίδια τους τα μάτια τις θαυματουργές βίδες προτού καταλήξουν σε συμφωνία μαζί του.
Προχθές το μεσημέρι, ο φίλος του Γιόχαν, ο ηλικιωμένος, κατάλαβε ότι του έκαμνε παρέα ήδη τέσσερις ώρες όταν είχε πάει τρεις παρά τέταρτο και του είπε.
-Ψυχή δεν πάτησε, Γιόχαν
Κι εκείνος, σαν σκηνοθέτης που έχει σκοπό να χειριστεί τις αντιδράσεις των θεατών, μέσα από ένα κατασκευασμένο σπασπένς του ζήτησε να περιμένει για κανένα ακόμα τέταρτο και θα δει.
Και πράγματι στις τρεις και πέντε ακριβώς ήρθαν δύο ηλικιωμένοι κύριοι και ζήτησαν να μάθουν αν υπήρχαν κάτι βίδες που χρειάζονταν για τα αυτοκίνητά τους και ο Γιόχαν τους άφησε για λίγο να περιμένουν προτού κάνει τάχα ότι ψάχνει να δει μέσα στο σωρό με τα παλιοσίδερα.
Και μετά βγήκε ξανά έξω έχοντας τις βίδες μέσα στις παλάμες του και τα χέρια του δεμένα πάνω στη μέση του με μια σαρδόνια διάθεση και τα δάχτυλά του να εφάπτονται πάνω στις σκοτεινές πριονωτές άκρες τους.
Έπειτα από λίγη ώρα οι δύο πελάτες σαν να βρέθηκαν μέσα σ ένα υπερβατικό μυστήριο και στροβιλίστηκαν γύρω από τις βαθύτερες λαχτάρες τους, του άφησαν ογδόντα και ογδόντα εκατόν εξήντα ευρώ και έφυγαν ενθουσιασμένοι από την εξυπηρέτηση που έτυχαν.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο ηλικιωμένος φίλος ψιθύρισε κάτι στο αυτί του Γιόχαν και εκείνος αφού έβαλε το γρασωμένο  χέρι του βαθιά μέσα στην τσέπη του κι  άρπαξε καμιά τριανταριά σπόρια και του τα άφησε στην παλάμη  του είπε μισοσοβαρά-μισοαστεία: "Μαλάκα!... Αυτά έχουν λεφτά, δεν είναι τσάμπα."





Η Ζούγκλα (Άπτον Σίνκλαιρ)

Το βιβλίο του Άπτον Σίνκλαιρ "Η Ζούγκλα", αν και θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του κοινωνικού, εργασιακού μυθιστορήματος συναντάται συνήθως στους πάγκους των βιβλιοπαζαριών με τιμή που κυμαίνεται από τρία έως πέντε ευρώ. Ο Σίνγκλαιρ έγραψε ένα πυκνό βιβλίο για να αφηγηθεί την επική τραγωδία του Γιούργκις Ρούντκους ενός λιθουανού χωριάτη που έρχεται μαζί με συμπατριώτες του στα αμερικανικά σφαγεία για να δουλέψει και να ζήσει. Ο Γιούργκις όπως και οι συγγενείς του δεν ξέρουν λέξη αγγλικά κι έτσι πέφτουν εύκολα θύματα των δυναστών τους είτε αυτοί είναι οι επιστάτες, είτε η αστυνομία και οι μεσίτες. Ο Σίνκλαιρ δεν επιτρέπει στον αναγνώστη να πάρει άνασα ή να υποκριθεί ότι δεν διάβασε ποτέ αυτό το βιβλίο. Η ρεαλιστική απεικόνιση της βρώμας, της δυσωδίας και της απανθρωπιάς των κονσερβάδικων θολώνει τις ρίζες του αμερικανικού ονείρου. Ένας ένα οι Λιθουανοί εργάτες τσακίζουν. Οι γυναίκες άλλες πεθαίνουν πάνω στη γέννα και άλλες ξεπέφτουν στην πορνεία για να ζήσουν, οι γέροι μένουν στο δρόμο να πεθάνουν της πείνας, τα παιδιά βολοδέρνουν μέσα στις λάσπες και τα βουρκόνερα. Ένα βιβλίο για τον λαμπερό μα αποτρόπαιο κόσμο μας, προάγγελος της σύγχρονης εργασιακής ζούγκλας που δεν σου επιτρέπει ούτε για μια στιγμή να ανακουφιστείς

Κινέζικα Παραμύθια (ΧΕ ΓΙ)


Για τον συγγραφέα των παραμυθιών αυτού του βιβλίου η πηγή όλων των δεινών και του μίσους που υπάρχουν στον κόσμο είναι η κοινωνική ανισότητα και η αδικία. Ο Χε Γι έγραψε αυτές τις "ιστορίες του παλιού καιρού" μεταξύ 1935 και 1945, χρονιά που σημαδεύει το τέλος του αιματηρού πολέμου εναντίον της Ιαπωνίας, τα κατάλοιπα του οποίου επηρεάζουν μέχρι και σήμερα τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ο Χε Γι είναι ένας συγγραφέας ανθρωποκεντρικός, ουμανιστής και οραματιστής ενός διαφορετικού μέλλοντος, που ελπίζει ότι μια μέρα οι ιστορίες του θα θεωρούνται ακατανόητες μιας και θα έχει βασιλέψει στην ανθρωπότητα ειρήνη πραγματική και διαφανής. Δε γράφει για δράκους και ιπτάμενους πρίγκιπες. Στο επίκεντρο του έργου του βρίσκεται ο άνθρωπος που προσπαθεί να αναμετρηθεί με κάτι πολύ μεγαλύτερό του και στο τέλος συντρίβεται.  Δεν γνωρίζω αν οι προσδοκίες του Χε Γι δικαιώθηκαν έστω και στο ελάχιστο, κατά τη διάρκεια της μεγάλης αλλαγής που συντελέστηκε στην κοινωνική και οικονομική οργάνωση της χώρας του μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως η πρόθεσή του ήταν να μιλήσει με ειλικρίνεια και ωμότητα για τον φτωχό και δυστυχισμένο άνθρωπο που καταπιέζεται από τον συνάνθρωπο του που διαθέτει στα χέρια του την εξουσία και τον πλούτο. Γι αυτό και οι ιστορίες του είναι τόσο καλογραμμένες ώστε να απευθύνονται άνετα σε όλες τις ηλικίες και να τις απολαμβάνεις πραγματικά έστω κι αν δεν είναι πια προσιτές στους αναγνώστες πολλών χωρών.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Πώς να κοροϊδεύετε τον εαυτό σας χωρίς να το καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι

Τα βάλαμε κάτω μ ένα φίλο λογιστή για να δούμε πως θα γινόταν να βάλω διαφημίσεις στο Blog μου ώστε να δηλώνω κανονικά στην εφορία όλα τα έσοδα που δυνητικά θα έχω.
Είπαμε λοιπόν ότι κάποια στιγμή μπορεί για παράδειγμα  να βγάζω  μέχρι και 1000 ευρώ το μήνα, οπότε οι υποχρεώσεις μου θα διαμορφώνονταν ως  εξής:
Από τα 1000 ευρώ το μήνα η Google θα παρακρατούσε ως ΦΠΑ το 19% για να το αποδώσει στις ιρλανδικές αρχές οπότε θα μας έμεναν  περίπου 740
Από αυτά αν αφαιρούσαμε περίπου 250 ευρώ το μήνα για ΟΑΕΕ θα έμενε ένα υπόλοιπο 490 ευρώ.
Τώρα, αν ισχύει  το αγγελιόσημο 19% που θα πρέπει να πληρώνω το χρόνο, θα απόμεναν χοντρικά 290 ευρώ.
Σ αυτό αν προσθέτανε και την έκτακτη εισφορά το ποσό θα πήγαινε αμέσως αμέσως στα 240  το μήνα.
Αν βάζαμε και  τηλέφωνα, ρεύματα, ΕΝΦΙΑ κτλ το ποσό θα πήγαινε κατευθείαν στο μηδέν

Δε θα χαλούσε  κανένας υπολογιστής; Δε θα κολλούσε κανέναν ιό; Δε θα χρειαζόταν κανένα λογισμικό; Άλλα εκατό ευρώ το μήνα το λιγότερο τα οποία θα έπρεπε προφανώς να βρω  από άλλη πηγή εσόδων. Οπότε. στο υποθετικό σενάριο που με θέλει να βγάζω 1000 ευρώ το μήνα εγώ θα χρωστάω περίπου 100 ευρώ στην καλύτερη περίπτωση, λέω στο λογιστή μου.- Ε δε θα πληρώνεις και σε μένα κανένα εικοσάρικο το μήνα; μου λέει αυτός. Άρα πολύ χοντρικά,  αν θέλεις να κερδίζεις 1000 ευρώ από το διαδίκτυο το μήνα, θα χρειάζεσαι περίπου να ξοδεύεις 1120 ευρώ, μου είπε και αμέσως διαμαρτυρήθηκε ότι τάχα κρύωσε ο καφές του.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Flying over the Abuss (Η υπέρβαση της άβυσσος)







Μια ιδιαίτερη έκθεση με τίτλο "Η Υπέρβαση της Άβυσσος" φιλοξενεί αυτές τις ημέρες το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Έργα Ελλήνων και διεθνών καλλιτεχνών ακολουθούν με ένα τρόπο τη ροή της "Ασκητικής" του Νίκου Καζαντζάκη, μιλώντας για το τραύμα της γέννησης, το φωτεινό διάλειμμα της ζωής, την έξαρση της δημιουργικότητας και το θάνατο. Ο Έλληνας θεατής έρχεται σε επαφή με το έργο και την πορεία διάσημων δημιουργών της σύγχρονης τέχνης αποκομίζοντας μια νέα ανάγνωση της υπέρβασης του θανάτου, ζήτημα οντολογικό από τον Αριστοτέλη και τον Επίκουρο ως τους μεγάλους φιλοσόφους και διανοητές του 20ου αιώνα.
Από τις 7 Νοεμβρίου 2015 έως τις 29 Φεβρουαρίου 2016 στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης στο Λιμάνι.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Ο Γιος του Σαούλ (ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ)

Νέες ταινίες. Ασφυξία, άπνοια και αποξένωση. Απελπισία, αποκτήνωση και απόγνωση. Η αιώνια ακίνητη, αγαλματένια εικόνα του Άουσβιτς παραμένει μέσα στα χρόνια ο συμβολισμός του διαρκούς πόνου και του ανελέητου παραλογισμού. Οι σύγχρονοι φασίστες, ήρωες της μαυροφορεμένης επανάστασης, που δεν υποστέλλουν το λάβαρο της κουλτούρας του θανάτου, κάπου ξώφαλτσα θα ακούσουν κάτι για την ταινία του Νέμες και θα την παρακάμψουν. Από τους υπόλοιπους, οι περισσότεροι μάλλον δεν θα θελήσουν  να τη δουν επειδή πιθανώς θα έχουν ακούσει ότι είναι  δυσάρεστη και ενοχλητική. Όμως, η ταινία, υπάρχει και παίζεται ήδη σε επιλεγμένους κινηματογράφους και αποσπά διθυραμβικές κριτικές για τη σκηνοθετική της ωριμότητα και την πρωτοτυπία της αφηγηματικής της γλώσσας. 
Ο Λάζλο Νέμες στην πρώτη του κινηματογραφική δουλειά δεν προσεγγίζει το υλικό του με τη νοοτροπία μιας ακόμη μαρτυρίας για το ολοκαύτωμα. Θέλει να μιλήσει μέσα από μια νέα κινηματογραφική γλώσσα για τις αντιδράσεις των ανθρώπων που αισθάνονται ήδη νεκροί, κι όχι να μας εκθέσει άλλο ένα αντιπολεμικό δράμα. Άλλωστε,  η κληρονομιά των προκατόχων του είναι πραγματικά άφθαρτη διότι είναι μυθική.


 Φανταστείτε ότι ο Ούγγρος σκηνοθέτης πολύ σπάνια μετακινεί την κάμερα του από το σώμα του Σαούλ, ενός Εβραίου που επιλέγει να ζήσει τις τελευταίες ώρες της ζωής του αναζητώντας κάποιο τρόπο για να προσφέρει μια πραγματική ταφή σε ένα παιδί που ισχυρίζεται ότι είναι δικό του. Τον ακολουθεί σε όλες του τις διαδρομές χωρίς να τον κρίνει. Γι αυτό και η εικόνα του γκριζοφορεμένου τύπου με το χαμένο βλέμμα  είναι χαραγμένη σε κάθε πλάνο της ταινίας σε κάθε γραμμή του σεναρίου. 

Στο παρασκήνιο, τα κρεματόρια σε πλήρη λειτουργία ετοιμάζονται να ακυρώσουν την ανθρώπινη ζωή. Στο φλουταρισμένο μεσοδιάστημα,  οι μελλοθάνατοι, άνθρωποι χωρίς περίγραμμα, σε συνεχή κατάσταση πανικού, να τρέχουν ασταμάτητα δεξιά και αριστερά για να καθαρίσουν τους φούρνους, να μαζέψουν τα υπάρχοντα, να μεταφέρουν τα πτώματα. Και κάπου κάπου να γίνεται ένα μικρό διάλειμμα για να μπορέσει ο ένας να εκθέσει την τελευταία του επιθυμία στον άλλο. Τότε καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντικό ήταν  για αρκετούς  να αφήσουν κάποιο τεκμήριο της θηριωδίας  για το μελλοντικό άνθρωπο. Ξαφνικά η γαλήνη κόβεται βίαια, από το χέρι μιας μοίρας που είναι αποφασισμένη να γράψει ιστορία. 
 Οι φυλακισμένοι ξαναρχίζουν να τρέχουν από εδώ κι από εκεί ανταλλάσοντας μεταξύ τους κάποιες προτάσεις που μοιάζουν με απόπειρα ανθρώπινης επικοινωνίας.


Στην εκθαμβωτική δυστοπία που έκτισε ο Νέμες το σκοτάδι είναι διαρκές, η στρατιωτική γεωμετρία θηριώδης, ο πληθυσμός του Άουσβιτς ένα πολυφυλετικό χωνευτήρι. Η αποξένωση μοιάζει πλήρης σε ένα μέρος όπου οι φλόγες  φαντάζουν περισσότερο γήινες και περισσότερο αληθινές από τους ίδιους τους ανθρώπους. Και ο θάνατος τελικά είναι μια διέξοδος, που ωστόσο φοβίζει, μέχρι και την τελευταία στιγμή.


Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Βαριές απώλειες του ISIS στην κεντρική Συρία


Σύμφωνα με συριακά κρατικά μέσα ενημέρωσης και μια ΜΚΟ, ο συριακός στρατός ανακατέλαβε σήμερα μια πόλη κι ένα κεντρικό χωριό στο κεντρικό τμήμα της Συρίας που βρίσκονταν στα χέρια της ISIS. Πιο συγκεκριμένα, επικαλούμενη μια πηγή στις ένοπλες δυνάμεις η κρατική τηλεόραση μετέδωσε ότι «Ο στρατός, σε συνεργασία με οργανώσεις λαϊκής αυτοάμυνας (σ.σ. παραστρατιωτικές οργανώσεις προσκείμενες στο καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ) πήρε τον έλεγχο της Μάχιν και του χωριού Χαουαρίν στο νοτιοδυτικό τμήμα της επαρχίας της Χομς».

Την προέλαση του συριακού στρατού με την υποστήριξη αεροσκαφών και ελικοπτέρων των ρωσικών ένοπλων δυνάμεων,   επιβεβαίωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 

Ο πρώην δήμαρχος του Μπουένος Άϊρες, Μαουρίτσιο Μάκρι, νέος πρόεδρος της Αργεντινής

Ο Μαουρίσιο Μάκρι, 56 ετών, πρώην δήμαρχος του Μπουένος Άιρες και γιος ενός ιταλικής καταγωγής μεγιστάνα των κατασκευών είναι ο νικητής των προεδρικών εκλογών της Αργεντινής. Πρόκειται για πολιτικό ο οποίος θεωρείται φιλικός προς τον επιχειρηματικό κόσμο για τον οποίο πιστεύεται ότι μπορεί να ανακόψει την κατρακύλα της οικονομίας της χώρας του, να προσελκύσει νέα κεφάλαια και να διευθετήσει τη μακροχρόνια διαμάχη με τους πιστωτές, οι οποίοι οδήγησαν την Αργεντινή σε δεύτερη πτώχευση το 2014.

Αξίζει να αναφέρουμε πως η πρώην πρόεδρος Κριστίνα Κίρχνερ δεν είχε δικαίωμα για τρίτη προεδρική θητεία, σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Αναβάλλονται οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας


Αντιμέτωπη με ένα φιάσκο τεραστίων διαστάσεων βρίσκεται το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, καθώς, όπως έγινε γνωστό πριν από λίγη ώρα, σε αναβολή οδηγείται η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου προέδρου του κόμματος. Τα προβλήματα στη διαδικασία εκλογής, τα οποία προέρχονται από το γεγονός ότι το ηλεκτρονικό σύστημα πιστοποίησης-καταγραφής των ψηφοφόρων ουδέποτε λειτούργησε, επιβεβαίωσαν με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δηλώσεις τους και οι τέσσερις υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Σε δύο βδομάδες η κρίσιμη σύνοδος για το Κλίμα στο Παρίσι


Στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι η γη βρίσκεται στο μέσον της αύξησης της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς κελσίου, το γνωστό όριο "ελεγχόμενης" κλιματικής αλλαγής δημοσιοποίησαν η NASA και άλλοι διεθνείς φορείς που ελέγχουν τη θερμοκρασία στον πλανήτη δύο εβδομάδες πριν από την κρίσιμη σύνοδο για το Κλίμα στο Παρίσι. Από αυτά προκύπτει μεταξύ άλλων ότι ο φετινός Οκτώβριος ήταν ο θερμότερος που έχουμε ζήσει στα 136 χρόνια οπότε υπάρχουν στοιχεία της ΝΟΑΑ. Εγίνε επίσης γνωστό ότι οι θερμοκρασίες ενισχύθηκαν φέτος από το ισχυρότερο Ελ Νίνιο που έχει καταγραφεί ποτέ. Το Ελ Νίνιο είναι ένα φαινόμενο το οποίο χαρακτηρίζεται από υπερθέρμανση των ωκεανών στον τροπικό Ειρηνικό Ωκεανό, το οποίο συνδράμει στη γενική αύξηση των θερμοκρασιών σε όλο τον κόσμο.

Ουίσκι με σαλάμι

Έχω καταλάβει ότι κάθε φορά που ένας ηλικιωμένος χρησιμοποιεί τη φράση «μέσω ίντερνετ» για να υπενθυμίσει σε κάποιο «κουφιοκέφαλο» συνομίλικό του ότι υπάρχει πια  ένας ευκολότερος τρόπος για να γίνονται τα πράγματα κερδίζει τουλάχιστον δέκα χρόνια νεότητας σε ψυχολογία. Εκεί, όμως που πραγματικά του ισοπεδώνεις  όλη αυτή την υπέροχη αίσθηση που του έχει προκαλέσει η αναφορά του και μόνο στο διαδίκτυο,  είναι όταν προθυμοποιήσε να του δείξεις μερικά απλά και χρήσιμα πράγματα ώστε να μπορέσει να κάνει έστω μια σύντομη και ασφαλή περιήγηση και αυτός αναγκάζεται  να στυλώσει όσο  περισσότερο γίνεται τα πόδια του και να απαντήσει με  απόλυτη άρνηση απέναντι σε ο,τιδήποτε δεν είναι της εποχής του.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Το κωλοχώραφο

Δεν είμαι  βέβαιος 100%, αλλά νομίζω ότι ο μπάρμπα Κίτσος ο Βελουτέλας είχε αποκτήσει το κωλοχώραφό του κατά το μεγάλο αναδασμό το Δεκέμβρη του 1897. Ξέρω σίγουρα όμως ότι για πρώτη φορά μίλησε για την ύπαρξή του λίγο πριν πεθάνει, μπροστά στα παιδιά του. –Αγαπημένα μου παιδιά, αυτό το χωράφι είναι η μόνη περιουσία που σας αφήνω, είπε και έκλεισε τα μάτια του. Χαρτιά και επίσημες διαδικασίες για την απόκτηση περιουσίας δεν υπήρχαν τότε γι αυτό τα τρία παιδιά σφάχτηκαν μεταξύ τους για το ποιος θα αποκτούσε την πλήρη κυριότητα του χωραφιού, γιατί ήταν άλλο πράγμα  να κατέχεις μονάχα ένα στρέμμα του και άλλο  τρία.
 Τελικά το χωράφι πέρασε στα χέρια του Θαλή του Βελουτέλα του μεσαίου γιου του Κίτσου που ήταν χωροφύλακας και είχε περισσότερες άκρες από τα αδέλφια του. Δεν πήγε ποτέ όμως να το δει το χωράφι, επειδή πίστευε πως ήταν καταραμένο γι αυτό και όταν κάλεσε τα παιδιά του, λίγο πριν πεθάνει για να τους αποκαλύψει την ύπαρξή του, τους όρκισε να μην μαλώσουν ποτέ μεταξύ τους για μια περιουσία, διότι τελικά είχε καταλάβει ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι το πιο ανεκτίμητο πράγμα που κουβαλάμε από τη ζωή μας στο θάνατο.
Αν και τα δύο του παιδιά υποσχέθηκαν ότι δεν πρόκειται να τσακωθούν για ένα χωράφι, η τελευταία φορά που φιλήθηκαν μεταξύ τους ήταν στην κηδεία του πατέρα τους.
Τις περιουσιακές τους διαφορές τις έλυσαν στα δικαστήρια, όπου ο νόμος κατοχύρωσε το χωράφι ως προίκα στην Αναστασία Βελουτέλα, η οποία από τότε μιλούσε με τον αδελφό της, το μοναδικό συγγενή που είχε δηλαδή, μόνο μέσω δικηγόρων.
Λίγο πριν πεθάνει η Αναστασία Βελουτέλα-Παγκαϊτη φώναξε τα τρία της παιδιά και τους αποκάλυψε ότι υπάρχει ένα χωράφι τρία στρέμματα, που περιμένει να περάσει στην ιδιοκτησία τους. Περισσότερες πληροφορίες δεν μπορούσε να τους δώσει γιατί δεν ήξερε κιόλας. Το χωράφι δεν το είχε δει ποτέ ούτε αυτή γιατί παρόλο που το είχε κερδίσει στα δικαστήρια και είχε μάλιστα χαρεί πολύ με τη νίκη της, πάντα μέσα της βασανιζόταν από φριχτές τύψεις και ενοχές.
-Εγώ θα το πάρω το χωράφι, είπε ο μεσαίος αδελφός.
-Γιατί να το πάρεις εσύ; Δεν πήρες ήδη αρκετά; Θα το πάρω εγώ, είπε η αδελφή
-Παιδιά μη μαλώνετε, το χωράφι θα το πάρω εγώ, που ξέρω και πώς να το αξιοποιήσω, είπε ο μεγάλος αδελφός που ήταν κτηματομεσίτης.
Κι όλα αυτά την ώρα που η μάνα τους ακόμα ψυχορραγούσε στο κρεβάτι του πόνου.
Όπως φαντάζεστε η διχόνοια μπήκε ανάμεσα και σ αυτά τα τρία αδέλφια, τα οποία είχαν δικαστικές αντιπαραθέσεις μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Το χωράφι τελικά το απέκτησε με νόμιμο τρόπο ο μεγάλος αδελφός, αφού πλήρωσε ένα αντίτιμο στα δύο του αδέλφια, τα οποία το θεώρησαν τελικά εξευτελιστικό γι αυτό και δεν του μίλησαν ποτέ ξανά στη ζωή τους.

Ο κτηματομεσίτης λοιπόν αφού πήρε το χωράφι το πούλησε αμέσως και μάλιστα  σε πολύ καλή τιμή , σε ένα νεοφερμένο δάσκαλο που το λαχτάριζε από τις ιστορίες που άκουγε γι αυτό από τους ντόπιους, και που ήθελε κάτι να αφήσει στα παιδιά του.
-Ρε μπαμπά, δεν πάμε να μας δείξεις εκείνο το χωράφι που αγόρασες; Του έλεγαν τα παιδιά του. Αλλά εκείνος βαριόταν. Εκεί είναι το χωράφι, δεν χάνεται, τους έλεγε.
Τα δύο αδέλφια μεγάλωναν με την ιδέα ενός μυθικού χωραφιού στο μυαλό τους κι από μικρά παιδιά μάλωναν για το ποιος θα το έπαιρνε. Μάλιστα, όταν έγιναν είκοσι ο ένας και εικοσιτρία ο άλλος ένιωθαν ήδη ότι είχαν πολλά πράγματα να μοιράσουν μεταξύ τους. Κι όταν πέθανε ο πατέρας τους η αντιπαράθεσή τους σε σχέση με το χωράφι δεν έγινε μόνο λεκτική ή δικαστική, αλλά έφτανε μέχρι και τη χειροδικία, ακόμα και την απειλή βομβιστικής επίθεσης του ενός στο σπίτι του άλλου, τόσο πολύ το ήθελαν εκείνο το χωράφι που ποτέ δεν είχαν δει στη ζωή τους.

Αισίως φτάνουμε στα 2015 όπου δύο ξαδέρφια αποφασίζουν να πάνε να δούνε  το χωράφι  που τους  είχαν αφήσει οι γονείς τους, αλλά  κανένας δεν είχε δει ποτέ. Το κωλοχώραφο δηλαδή. Είναι αλήθεια ότι δυσκολεύθηκαν αρκετά προκειμένου να το προσδιορίσουν και χρειάστηκαν ακόμα και τη συνδρομή έμπειρων τοπογράφων, αλλά και ηλικιωμένων κτηνοτρόφων της περιοχής για να το βρούνε.
Ήταν μια μέρα συννεφιασμένη, μα και εξαιρετικά φωτεινή. Οι δυο τους άρχισαν να ανεβαίνουν μια απότομη πλαγιά κι έκαναν δυο φορές διάλειμμα για τσιγάρο μέχρι να φτάσουν σε αυτό που ένας ηλικιωμένος κτηνοτρόφος έλεγε ότι ήταν η περιουσία τους.

-Ρε τι είναι αυτό; Είπε ο ένας μόλις το αντίκρισε
-Πω πω, ένα κωλοχώραφο απάντησε ο άλλος.
‘Ετσι όπως το έβλεπαν το κωλοχώραφο τους, το μισό έμπαινε μέσα σε μια χαράδρα, το άλλο μισό ήταν μέσα στην πέτρα και στα καλάμια, ενώ μικροί βάλτοι είχαν σχηματιστεί γύρω από μια πανέμορφη ελιά.
Αυτό δεν έκανε για τίποτα. Ούτε για να το σπείρεις ήταν, ούτε για να το θερίσεις, ούτε καν για να το κάνεις οικόπεδο και να το κτίσεις. Ήταν απλώς ένα κωλοχώραφο, στην κυριολεξία δηλαδή.
-Α, αυτό δεν το παίρνω εγώ, να το πάρεις εσύ, είπε ο μεγάλος ξάδελφος.
-Για κορόιδα ψάχνεις ρε, απάντησε αμέσως ο μικρός. Εσύ να το πάρεις.
Τελικά οι δύο τους πήγαν στα δικαστήρια γιατί είχαν και άλλες περιουσιακές διαφορές να λύσουν και η δικαστική τους αντιπαράθεση κράτησε περισσότερα από δέκα χρόνια.
Την ίδια στιγμή μάλιστα  που το δικαστήριο ανακοίνωνε την τελικά απόφασή του, σύμφωνα με την οποία το χωράφι κατοχυρωνόταν στα δύο ξαδέλφια εξ ημισείας, αφήνοντας τελικά και τους δυο παραπονεμένους, τι λέτε ότι συνέβαινε λίγο πριν νυχτώσει μέσα στο κωλοχώραφο;  Ένας τεράστιος τσαλαπετεινός προσέγγιζε τη μεγάλη του ελιά κι αφού πατούσε καλά καλά πάνω σ ένα γερό κλαδί κι έριχνε μια γεμάτη κουτσουλιά πάνω σε μια τεράστια μυρμηγκοφωλιά άρχισε να ατενίζει με τα γυαλιστερά του μάτια, από τις ρίζες του μεγάλου δέντρου  ως πέρα τα βουνά και τα λαγκάδια μέχρι σχεδόν να αρχίσει να νυχτώνει και να κουράζεται. Και τότε ήταν που άνοιξε τα φτερά του  με πάταγο και άρχισε κάπως νωχελικά να πετάει από τη μια κορφή μέχρι την άλλη και μετά ακόμα πιο ψηλά μέχρι τελικά να χαθεί μέσα στο χαμηλό, μαύρο ουρανό.


Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Πρώτο φεστιβάλ τεχνολογικής επιχειρηματικότητας και καινοτομίας Pioneers Athens


Ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ για τις τεχνολογίες και την επιχειρηματικότητα του μέλλοντος έρχεται στην Αθήνα. Το Pioneers Festival κάθε χρόνο στη Βιέννη φιλοξενεί περίπου 3.000 επιχειρηματίες, startups, διεθνείς επενδυτές δημοσιογράφους και στελέχη επιχειρήσεων από πάνω από 90 χώρες. Όπως έγινε γνωστό βασικοί προσκεκλημένοι του Pioners Athens είναι οι Νίκος Μπονάτσος και Αλεξία Τσότση, οι οποίοι έχουν ηγηθεί πολλών επενδύσεων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το Pioneers Athens θα διεξαχθεί την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου στο χώρο The Hub events (Αλκμήνης 5, Κάτω Πετράλωνα).

Επιδρομή κατά τζιχαντιστών στο Βόρειο Παρίσι


Σε πολύωρη μάχη με τους τρομοκράτες, με συνεχείς ανταλλαγές πυρών και πολλές εκρήξεις οδήγησε η επιδρομή της γαλλικής αστυνομίας σε ένα διαμέρισμα στο Β. Παρίσι με στόχο τη σύλληψη του "εγκεφάλου" των πολύνεκρων επιθέσεων της περασμένης Παρασκευής.
Μια καμικάζι αυτοκτονίας σκοτώθηκε πυροδοτώντας τα εκρηκτικά της στο εσωτερικό του διαμερίσματος, στην περιοχή Σεν Ντενί, στο οποίο συνελήφθησαν τρεις άνδρες, ανακοίνωσε η γαλλική αστυνομία.

Λόγω της επιχείρησης της αντιτρομοκρατικής, η οποία άρχισε γύρω στις 04:30 τοπική ώρα της Τετάρτης, έχει διακοπεί η λειτουργία του μετρό, των λεωφορείων και του τραμ που εξυπηρετεί το Σεν Ντενί, ενώ οι τοπικές αρχές ανακοίνωσες ότι σήμερα δε θα ανοίξουν τα σχολεία στο κέντρο της περιοχής που βρίσκεται κοντά στο γήπεδο Stade De France.

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Συναγερμός στο Ανόβερο


Υπό το φόβο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος ακυρώθηκε ακυρώθηκε σχεδόν δύο ώρες πριν από την έναρξή του ο φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ των εθνικών ομάδων της Γερμανίας και της Ολλανδίας που επρόκειτο να διεξαχθεί απόψε στο Ανόβερο παρουσία της Άγκελα Μέρκελ και μεγάλου αριθμού υπουργών της. Ο επικεφαλής της αστυνομίας της πόλης Φόλκερ Κλούβε έκανε λόγο για "συγκεκριμένη προειδοποίηση για εκρηκτικά" μέσα στο στάδιο του Ανόβερου ενώ έκανε λόγο για συγκεκριμένη κατάσταση κινδύνου για όλο το Ανόβερο.

Μετά την απόφαση για ακύρωση του ποδοσφαιρικού αγώνα Γερμανίας-Ολλανδίας για "λόγους ασφαλείας" εκκενώθηκε και η UTI αρένα στο Ανόβερο όπου απόψε θα έδινε συναυλία το συγκρότημα "Soehne Mannheims". 

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Ο Γλάρος (Άντον Τσέχωφ)-Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος

Θεατρικές παραστάσεις-Θεσσαλονίκη. Τι είναι αυτό που κάνει το αστέρι του Τσέχωφ να μοιάζει ανέσπερο και παντοτινό, αν και θαλασσοδάρθηκε ουκ ολίγες φορές πάνω σε πλατιές και υποφωτισμένες σκηνές, και αναμετρήθηκε επιτυχώς με τις ομίχλες και τη βουή των ανέμων, με τα κύματα και την απειλή της βαρυχειμωνιάς; Είναι η τεράστια ευθύνη που νιώθουν οι καλλιτέχνες  που καταπιάνονται μαζί του, η διαχρονικότητα των ιδεών του έργου του και το σπάνιο ανθρώπινο βάθος των χαρακτήρων του. Άλλωστε και ο ίδιος ο συγγραφέας κάθε φορά που απευθύνεται σε νεαρότερους ομότεχνούς του το ίδιο τους ενθαρρύνει να κάνουν: να είναι συνεπείς, να ξέρουν τί θέλουν και να γεμίζουν το έργο τους με σπονδύλους τις ξεκάθαρες πανανθρώπινες ιδέες, αυτές  που θα του εξασφαλίσουν ότι για πολλά χρόνια θα είναι επίκαιρο και ενδιαφέρον.
 Ο Γλάρος είναι ένα από τα αριστουργήματα του Τσέχωφ, αν και ο ίδιος αρχικά το αντιμετώπισε με μεγάλη καχυποψία. Στην πραγματικότητα, αντιμετωπίζοντας τις αρχικές μουδιασμένες αντιδράσεις του θεατρικού κόσμου, το χρέωσε με ανασφάλειες και κατηγορίες, οι οποίες αποδείχτηκαν με το πέρασμα του χρόνου αβάσιμες, άστοχες και υπερβολικές.
Ο Γλάρος, όμως είναι κυρίως οι χαρακτήρες του. Όλοι τους άνθρωποι που ζούσαν ή βρέθηκαν στην επαρχία, κουβαλώντας στις πλάτες τους ένα φορτίο οδύνης απείρως μεγαλύτερο από αυτό που θα άντεχαν, για να υπηρετήσουν τις απαιτήσεις ενός έργου υπέροχου και προφητικού, που συνδυάζει τη γλυκιά μελαγχολία και το χιούμορ, μέσα από μια ιστορία για τη διαφορά του φαίνεται με το είναι, τον ανέλπιδο έρωτα και τα όνειρα που συχνά καταλήγουν να γίνονται εφιάλτες.
 Το έργο αυτό  βουίζει ακόμα μέσα στ αφτιά σου για αρκετές ημέρες αφότου το δεις. Οι ιδέες του σε κατακλύζουν, σε επηρεάζουν, οι χαρακτήρες του καθρεφτίζονται ακόμα στο πρόσωπό σου.
Ο Γλάρος συμβολίζει τα φτερά της ελευθερίας που τσακίζονται, έτσι για το τίποτα. Για το κακό που μπορεί να προκαλέσουμε χωρίς να το καταλάβουμε και χωρίς να το θυμόμαστε ποτέ ξανά.
Για τον εγκλωβισμό και την ταρίχευση σε έναν κόσμο μάταιο και ακίνητο χωρίς προοπτική. Σε ένα κόσμο που απέχει από το δικό μας κόσμο, το σημερινό, όσο σχεδόν διαρκεί η απόσταση από τη σκηνή μέχρι το σπίτι μας. 

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η Γαλλία

Στις αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις που αιματοκύλησαν το Παρίσι το βράδυ της Παρασκευής περισσότεροι από 120 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και τουλάχιστον 200 τραυματίστηκαν. Ωστόσο, ο συνολικός αριθμός των νεκρών δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί. Με εντολή του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ η χώρα τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους άρχισαν αμέσως μετά τις επιθέσεις να πανηγυρίζουν μαζικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ωστόσο, μέχρι αυτή τη στιγμή δεν υπήρξε άμεση ανάληψη ευθύνης.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Πανικός στο Παρίσι από πολλαπλό τρομοκρατικό χτύπημα


Έπειτα από τρεις επιθέσεις που σημειώθηκαν στο κέντρο της πόλης τουλάχιστον 20 άτομα μέχρι στιγμής έχασαν το βράδυ της Παρασκευής τη ζωή τους και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν. Η πρώτη έκρηξη έγινε στο εστιατόριο "Μικρή Καμπότζη", όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, ένοπλοι δράστες εισέβαλαν με καλάσνικοφ στο εστιατόριο και άρχισαν να πυροβολούν, ενώ έριξαν και χειροβομβίδες.
Η δεύτερη επίθεση σημειώθηκε λίγη ώρα αργότερα όταν ακούστηκαν τρεις εκρήξεις έξω από το Stade de France στο οποίο την ώρα εκείνη διεξαγόταν φιλικός αγώνας Γαλλίας-Γερμανίας. Παρόν ήταν στην ποδοσφαιρική αναμέτρηση και ο Φρανσουά Ολάντ , το οποίο η ασφάλειά του απομάκρυνε άμεσα. Η τρίτη επίθεση σημειώθηκε αργότερα όταν άγνωστος άνοιξε πυρ έξω από πολυσύχναστη καφετέρια, ενώ αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη ομηρεία σε συναυλιακό χώρο.

Microsoft: Διαθέσιμο το update για τα Windows 10


Προκειμένου οι κάτοχοι των Windows να κάνουν το σχετικό update των windows 10 σε υπολογιστές και tablets διαθέσιμη είναι από σήμερα Παρασκευή η αναβάθμιση του νέου λειτουργικού συστήματος της Microsoft. H εταιρεία ανακοίνωσε ότι όσοι χρήστες έχουν, ήδη, εγκαταστήσει τα Windows 10, θα λάβουν την αναβάθμιση του Νοεμβρίου ανάλογα με τις ρυθμίσεις που έχουν κάνει στην υπηρεσία windows update της συσκευής τους. Αν διαθέτουν τα προηγούμενα λειτουργικά συστήματα Windows 7 ή Windows 8.1, θα λάβουν τη νέα αναβάθμιση, μόλις κάνουν τη δωρεάν εγκατάσταση των Windows 10.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ: JAMES BOND-SPECTRE

Ο Τζεημς κάτι έπαθε στο σίκουελ αυτό
σα να χασε στο στοίχημα χίλια και πάνω ευρώ
ώριμη χήρα αγάπησε κι άφησε το μωρό
τα γκάτζετ του παράτησε κι έπιασε το σταυρό

που πήγαν τα κορίτσια σου, τα όμορφα κουπέ
σε λίγο θα γυρίζεις Μηχανιώνα και Μπαξέ
λίγο το παρακάνατε με το ρεαλισμό
ο κόσμος θέλει βία και σαφή φορμαλισμό

μ άρεσε βέβαια το στυλ το λίγο σκεπτικό
το λίγο αγαπησιάρικο και μελαγχολικό
από ερωτικής πλευράς πάσχει όμως η δέση
μοιάζει με σχέση facebook με την Μπελούτσι η σχέση


καλό είναι, μου άρεσε, διαθέτει στυλ, κοντρόλ
δεν είναι βέβαια ούτε Borne, ούτε και Skyfall
έχει ευρηματικότητα και όμορφο ρυθμό
μα κάπου το παράκανε στο θέμα το ηθικό

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Στηρίζει η κυβέρνηση την απεργία

Τελειώνει η διαδήλωση και η πορεία
ο κόσμος βαδίζει προς την παραλία
οι δημόσιοι υπάλληλοι πάνε για ούζα
γελούνε οι ιδιωτικοί

στηρίζει η κυβέρνηση την απεργία
τα βίσματα βγαίνουν από τα γραφεία
κανείς δε διαδήλωσε γι αξιοκρατία
οι άνεργοι δίχως ψυχή

στα πανεπιστήμια λάμπει η αιτία
γενιές ίδια ονόματα στη διδασκαλία
το σόι βασίλειο πάει στα θρανία
κανείς δε ζητά αλλαγή

με παίκτες που έχουν σπασμούς και λουμπάγκο
και με τους καλύτερους πάντα στον πάγκο
παλεύει η χώρα να βγει απ τα κρύα
μα πάντα επιστρέφει εκεί

ακόμα ένα βήμα για την ουτοπία
στηρίζει η κυβέρνηση την απεργία
χωρίς σεβασμό γι αυτό που έχει αξία
δε μένει απ το έργο πολύ

στηρίζει η κυβέρνηση την απεργία
τα βίσματα βγαίνουν από τα γραφεία
οι δημόσιοι υπάλληλοι πάνε για ούζα
οι άνεργοι δίχως ψυχή

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Η Κι κέρδισε τις ιστορικές εκλογές στη Μιανμάρ και περιμένει την αντίδραση της χούντας (ΣΧΟΛΙΟ)




Μπροστά σε μια ιστορική νίκη για το δημοκρατικό κόμμα της αντιπολίτευσης βρίσκεται η Μιανμάρ. Εν αναμονή της επισημοποίησης της βέβαιης νίκης της η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στην Μιανμάρ Αούνγκ Σα Σου Κι κάλεσε σε συνομιλίες τα τρία σημαντικότερα μέλη της ηγεσίας της χώρας. Ωστόσο,  οι υποστηρικτές της Κι αλλά και η διεθνής κοινότητα αναμένουν τις αντιδράσεις της στρατιωτικής χούντας πριν μιλήσουν για την επόμενη μέρα στην χώρα. Θα αποδεχθεί το παγιωμένο στρατιωτικό καθεστώς της χώρας το θρίαμβο της δημοκρατικής αντιπολίτευσης ή μήπως η ιστορική αλλαγή που διαφαίνεται στον ορίζοντα θα παραμείνει μόνο σε θεωρητικό επίπεδο;

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

The Lobster (Ο Αστακός)-ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ


Νέες ταινίες. Όχι τυχαία,  ο «Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου ξεκινάει τη διαδρομή του  με την ψυχρή αποτύπωση μιας εξομολόγησης. Δε σε αγαπάω πια, βρήκα άλλον, σε χωρίζω. Ο σκηνοθέτης δεν κινηματογραφεί απλά ένα χωρισμό. Ένα διαζύγιο. Μας κάνει μάρτυρες της ακύρωσης των ανθρώπινων σχέσεων. Με τα μάτια  του παγωμένα και απλανή και τις φωνητικές χορδές που κάνουν τις σκέψεις του λόγια να πάλλονται αδύναμες ο άντρας στην καρέκλα του σαλονιού δεν είναι πλέον παρά ένα ξένο σώμα: έτοιμο να γδαρθεί από την ταυτότητά του, να ξαναπακεταριστεί και ως τίμημα μιας προδοσίας  να συμμετάσχει σε μια πολύ επικίνδυνη λοταρία.


Σε κοντινό πλάνο, μια ψυχρή γραμματέας ενός παράξενου ξενοδοχείου, ζητά με ακλόνητη φωνή περισσότερες πληροφορίες από τον άντρα που είναι υποχρεωμένος να ψάξει για το ταίρι του, εντός ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος. Θα μείνει άνθρωπος μέχρι να καταφέρει μέσα σε σαράντα ημέρες να ζευγαρώσει στο καταθλιπτικό ξενοδοχείο. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να μεταμορφωθεί σε ένα ζώο της επιλογής του. Όπως, όμως, σύντομα συνειδητοποιούμε, η δική του μεταμόρφωση, σε επίπεδο διανοητικό-συναισθηματικό έχει επέλθει πιο πριν. Όταν ακόμα δεν είχε περάσει την πόρτα του ξενοδοχείου. Τα συναισθήματα που τώρα εγκαταλείπει άτακτα μπορεί να του σταθούν εμπόδιο για την κατάκτηση του στόχου της επιβίωσης. Άλλωστε, το να ταιριάζει μ αυτήν που δυνητικά θα ζευγαρώσει φαντάζει σχεδόν υποχρεωτικό. Οι άνθρωποι που μπαίνουν εκεί δεν πρέπει να βγαίνουν απλά με το ταίρι τους, αλλά να συμπλέουν κιόλας μαζί του. Η ψυχή που τώρα εγκαταλείπει άτακτα το κορμί του είναι πηχτή σαν ουράνιο νέφος. Σαν του υπαλλήλου στην καρέκλα της ρεσεψιόν. Λασπωμένη θαρρείς. Μολυσμένη. Από τη φορτωμένη όνειρα και ελπίδες ευτυχίας συζυγική ζωή στην αναζήτηση της επιβίωσης του ανθρώπινου όντος μέσα από την άρνηση της πνευματικής του ουσίας.

Με αφορμή  ένα άκρως επίκαιρο θέμα, τη συναισθηματική απονεύρωση των ανθρώπων την εποχή του διαδικτύου και την αναζήτηση του συντρόφου με κριτήρια που δε συνάδουν με τις επιταγές της ανθρώπινης φύσης ο Έλληνας ανατόμος της κοινωνίας φτιάχνει μια ύπουλα μειλίχια αλληγορία για την πανταχού παρούσα αν και αθόρυβη ψυχρότητα των ανθρώπινων σχέσεων- ανομολόγητη καταγωγή και ανεπιθύμητος προορισμός όλων όσοι παραμένουμε συνειδητά ή μη προσκολλημένοι στις φρούδες υποσχέσεις ενός ατομοκεντρικού συστήματος.

Ταυτόχρονα, περισσότερο διφορούμενος από τις «Άλπεις» αλλά εξίσου αμέτοχος στα ηθικά διλήμματα που ανακινεί, ο σκηνοθέτης ξεθάβει τις απρόοπτες αποχρώσεις ενός πρωτόγνωρου ολοκληρωτισμού που επιβάλλει στους ανθρώπους τη συνύπαρξη πάση θυσία.

 Οι μοναχικοί είναι οι κυνηγημένοι αυτού του συστήματος, οι οποίοι όμως μεταξύ τους ολοκληρώνονται μέσα από εξίσου φασιστικές δομές, που επιβάλλουν την ατομική πορεία ως θέσφατο. Όχι τυχαία, αυτοί οι δύο φασισμοί, ο πρώτος που πολεμά την ανάγκη του ανθρώπου για ελευθερία και ο δεύτερος που εξολοθρεύει κάθε προσπάθεια συντροφικότητας και μοιράσματος, αναμετρώνται με έπαθλο την τελική επικράτηση του ενός. Και ταυτόχρονα ο άνθρωπος, που κάθε στιγμή που παιρνάει κινδυνεύει να μεταμορφωθεί σε ζώο απροστάτευτος από τα εφόδια επιβίωσης του πολιτισμού του, αντιστέκεται με κάτι τραγελαφικά μέσα στην ακύρωσή του. Γιατί γνωρίζει πως για να επιβιώσει αυτός, κάποιος άλλος θα πρέπει να έχει χάσει την ευκαιρία του.

7,5-10

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής θα είναι ανυπολόγιστες αν δεν υπάρξει άμεση διεθνής δραστηριοποίηση

Η Παγκόσμια τράπεζα σε έκθεση της που δόθηκε την Κυριακή στη δημοσιότητα προειδοποιεί ότι 100 εκατομμύρια επιπλέον άνθρωποι στον κόσμο θα οδηγηθούν στην ακραία φτώχεια μέχρι το 2030, εάν δεν ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
Πιο αναλυτικά η έκθεση αναφέρει ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα είναι ιδιαίτερα σφοδρές για την αμερικανική ήπειρο, όπου μπορεί να οδηγήσουν σε εκτίναξη των τιμών των τροφίμων μέχρι και 12% μέχρι το 2030.

Στην έκθεση αναφέρεται ακόμα ότι μόνο μία άμεση και σταθερή διεθνής δραστηριοποίηση με στόχο τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα επιτρέψει την προστασία εκατομμυρίων ανθρώπων από τη φτώχεια.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Νιώθει καμπόσος, μα δε φτάνει


Painting: Shanna Bruschi


Νιώθει καμπόσος μα δε φτάνει
θέλει να νιώσει πιο πολύς
μοιάζει με αγκάθινο στεφάνι
η απόπειρα η ημιτελής

πήγε τρεις τάξεις στο ωδείο
δυο στο πανεπιστήμιο
δεν πήρε ούτε το πτυχίο
να τόχει για ενθύμιο

κάνει μαθήματα σχεδίου
για έξι μήνες, σταματά
κάνει kick boxing στου Αργυρίου
για μέρες 27

πάει στη ΧΑΝΘ για θεωρία
τσάμπα πηγαίνει η εγγραφή
πηγαίνει για φωτογραφία
μήνα δεν έκατσε ούτε εκεί

σε μια θεατρική ομάδα
μπαίνει να γίνει ηθοποιός
απ την πρεμιέρα πριν μια βδομάδα
φεύγει και γίνεται καπνός

ανοίγει μπλογκ, γράφει δυο μήνες
μετά πατά διαγραφή
χτυπούν της ΑΚΤΟ οι σειρήνες
και πάει για γραφιστική

πληρώνει δυο χιλιάδες φράγκα
μαλώνει φεύγει κι από κει
θα τον εκάνω λέει μάγκα
μια μέρα τον διευθυντή

βλέπει ένα μάγειρα της μέρας
λέει θα γίνω σαν κι αυτόν
παίρνει τη συμβουλή μιας Βέρας
έπεσε σ άνθρωπο σωστό

«βρε, κοίτα πρώτα αν σου αρέσει
Κι έπειτα κάνεις εγγραφή»
πριν σώσει φράση είχε πέσει
η πρώτη προκαταβολή

χίλια ευρώ για ένα μήνα
κι όταν του πέρασε κι αυτό
πήγε σε δάσκαλο με πείνα
να μάθει και βελονισμό

παύση ένα χρόνο λόγω μέσης
μετά αρχίζει Γαλλικά
όπως μπορείς να υποθέσεις
φεύγει και πάει Ιταλικά

έπειτα σκύλο αγοράζει
για να πουλήσει τα μικρά
σε μία βόλτα τον αδειάζει
γιατί δεν θα βγαζε πολλά

νιώθει καμπόσος μα δε φτάνει
θέλει να νιώσει πιο πολύς
μοιάζει με αγκάθινο στεφάνι
η απόπειρα η ημιτελής



Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Κούραση είναι θα περάσει

Painting: Kurt Seligmann

Μοιάζει ο θάνατος σε μέρη
πού χεις γνωρίσει τρομερός
μα μοιάζει μ ένα καλοκαίρι
στα ξένα μέρη ο ζουρλός

να, κάπως έτσι κάνω πάλι
έγειρε η βάβω το κεφάλι
και πέθανε σαν το πουλί
σα να το ήθελε πολύ

πριν ο θεός την αναπαύσει
σε μια του ταξιδιού της παύση
δεν είχε βλέμμα καποιουνού
ούτε ασπράδι του ματιού

μέσα στον όλεθρο και το αίμα
άφησε στο χωριό ένα στρέμμα
δεν είχε ανίψια ούτε παιδιά
ένιωθε πάντοτε γριά

δεν είχε φύγει απ τη Συρία
εδώ και χρόνια 83
δεν είχε μείνει ούτε σπαρτό
λίγο πριν βγει απ το χωριό

έφτασε ως τη Γερμανία
σ όλους γεννούσε απορία
είπε πως είχε στην αυλή
ένα ιπτάμενο χαλί

στους έσχατούς της εφιάλτες
είχε κοντά της δυο αντάρτες
«μην τους φοβάσαι τους κακούς
σου φαίνεται πως τους ακούς»

κούραση είναι θα περάσει
της είπε ένας ψηλός γιατρός
μα εκείνη ήδη είχε φτάσει
μέσα στη βάρκα με το φως

Μοιάζει ο θάνατος σε μέρη
πού χεις γνωρίσει τρομερός
μα μοιάζει μ ένα καλοκαίρι
στα ξένα μέρη ο ζουρλός





Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Ένα γραμμάριο ζωής

Painting: Andrew Judd


Ένας φτωχός και μόνος εραστής του φεγγαριού
με μια στριγγιά φωνή ανίδεης κατανόησης
δάκρυα βραχύχρονα μαζεύει από τα λούκια τ ουρανού
άχρηστο πλάσμα σκοτεινό παιδί μιας παρανόησης

το μέλλον ανήκει στους άσχετους, τους δειλούς, τους τυχοδιώκτες
στο μπροστινό κατάστρωμα κοιμούνται οι προδότες
το μέλλον ανήκει στους άσχετους, ποιος θά ναι ο ηγεμόνας;
ένα γραμμάριο ζωής, δέκα κιλά εικόνας

να θάψουμε τον πήχη που μας άφησε η ζωή
στο χείλος της απόγνωσης μ ένα μικρό νυστέρι
να πιούμε το ανέλπιδο φαρμακερό κρασί
και πριν μας εκτοπίσουν να πιαστούμε χέρι-χέρι

το μέλλον ανήκει στους άσχετους, τους δειλούς, τους τυχοδιώκτες
στο μπροστινό κατάστρωμα κοιμούνται οι προδότες
το μέλλον ανήκει στους άσχετους, ποιος θά ναι ο ηγεμόνας;
ένα γραμμάριο ζωής, δέκα κιλά εικόνας


Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Το Καρφί

Το κοίταζε εκείνο το καρφί
που έχασκε από χρόνια στη γωνία
το κάλυπτε να μη τραυματιστεί
παλιά με μια κολλητική ταινία

φοβόταν μην τυχόν και ξεχαστεί
γιατί μπορεί να ήταν σκουριασμένο
ποτέ όμως δεν το έβγαλε από κεί
σα να δινε εντολή το πεπρωμένο

Δευτέρα θάταν ή Παρασκευή
που πήρε την τανάλια απ το τραπέζι
τη σφίγγει και τραβάει το καρφί
κι ολόκληρο το σπίτι τρεμοπαίζει

Αιμάτωνε και γέλαγε μαζί
κρατώντας το σφιχτά μες τη γροθιά του
γιατί είχε χρόνια κάτι να αισθανθεί
και χρόνια είχε να νιώσει στα καλά του