ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ: ΗΜΕΡΑ ΕΒΔΟΜΗ: Για θυμήσου καλά..

Αγαπημένο μου ημερολόγιο. Κάτι μέρες σαν  τη σημερινή, θυμάμαι με πολλή νοσταλγία την πρώτη μου δουλειά, το καλοκαίρι του 1983, στη Λεπτοκαρυά. Τότε ήμουν μόλις εννιά χρονών και αναφέρομαι εδώ στην τότε  ηλικία μου, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι μου λένε προκλητικά σήμερα ότι από τότε που πάτησα για τα καλά τα σαράντα έχω σταματήσει πια να αναφέρομαι σ αυτή. Έχω γίνει λένε η Βουγιουκλάκη του ευθυμογραφήματος.

 Το 1983, λοιπόν, αγαπημένο μου ημερολόγιο, που ήμουν εννιά χρονών, ζήτησα δουλειά σε μια παραθαλάσσια ταβέρνα και ο ιδιοκτήτης της, ένας πολύ συμπαθητικός άνθρωπος, αποφάσισε να μου δώσει μια ευκαιρία, χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν εξαιρέσεις λοιπόν ότι την πρώτη ημέρα έπαθα υπερκόπωση και τη δεύτερη ηλίαση στη συνέχεια μια χαρά τα πήγα. Ήμουν εννιά όμως, γι αυτό μην φανταστείς τίποτα συγκλονιστικό. Τέσσερις πέντε μέρες δούλεψα όλες κι όλες. Ίσα ίσα δηλαδή για να το γράψω στο βιογραφικό μου!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Πόσο πιο καλά θα ήμουν αν δεν βελτιωνόμουνα
όσα έρθουν κι όσα μείνουν αν αποδεχόμουνα
αν στο βιογραφικό μου έγραφα τις ήττες μου
κι αν σε φίλους ξιπαζόμουν για τις άδειες νύχτες μου

Πόσο θα θελα ψυχή μου να μην ήμουνα εγώ
οι ζωές μας πάντα κρύβουν έναν πένθιμο εαυτό
που κρυφά τον συναντάμε σ όσα απεχθανόμαστε
και επάνω του ξεσπάμε για να ξεγελιόμαστε

Πόσο πιο καλά θα ήμουν αν ξυπνούσα ανόρεκτα
κι όσα όνειρα με πνίγουν αν κρατούσα αφόρετα
αν δεν είχα ούτε στόχους ούτε καν προορισμό
πόσο πιο καλά θα ήμουν σ έναν ρου με γυρισμό

Πόσο θα θελα ψυχή μου να μην ήμουνα εγώ
οι ζωές μας πάντα κρύβουν έναν πένθιμο εαυτό
που κρυφά τον συναντάμε σ όσα απεχθανόμαστε
και επάνω του ξεσπάμε για να ξεγελιόμαστε

ΑΝ ΛΑΒΟΥΜΕ ΥΠΟΨΗ ΜΑΣ ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Αν λάβουμε υπόψη μας τα βιογραφικά
τον τόπο μοιραζόμαστε μ ανήσυχα μυαλά
που μέχρι τα 25 τους, άντε 27
τα ζήσαν όλα κι έμαθαν απ τη ζωή πολλά

Αν λάβουμε υπόψη μας τα βιογραφικά
επτά στους δέκα 'Έλληνες τρώνε υγιεινά
τα βράδια κλείνουν την TV πριν από τις 9
ακούνε λίγο μουσική και πάνε σινεμά

Ερωτευμένοι με τα βιογραφικά τους
είναι οι Έλληνες κι όχι με τη μαμά τους
την τρίχα κάνουνε τριχιά και την κλωστή γιλέκο
και στο σχολείο τον Αλή τον φώναζαν Αλέκο



Αν λάβουμε υπόψη μας τα βιογραφικά
κανένας δε βολεύτηκε ποτέ απ τον μπαμπά
και όλοι μας γυρίσαμε τον κόσμο στα "στεγνά"
χωρίς λεφτά στην τσέπη μας και ξένη προσφορά

Αν λάβουμε υπόψη μας τα βιογραφικά
ανάξια δεν γέννησε ο τόπος μας παιδιά
που πήραν θέση κάποιου, που προσπάθησε απλά
να βρει δουλειά χωρίς ντροπή και παρακαλετά

Ερωτευμένοι με τα βιογραφικά τους
είναι οι Έλληνες κι όχι με τη μαμά τους
την τρίχα κάνουνε τριχιά και την κλωστή γιλέκο
και στο σχολείο τον Αλή τον φώναζαν Αλέκο

ΔΙΠΛΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ: Η ΝΕΑ ΟΨΗ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η ανατροπή των παραδοσιακών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων ενός καλού βιογραφικού είναι πια γεγονός. Μάλιστα, και καθώς πληθαίνουν καθημερινά οι επιχειρήσεις που απορρίπτουν δυνατά βιογραφικά έναντι λιγότερο «φορτωμένων», αποκρυσταλλώνεται και η διάθεση της αγοράς να επενδύσει σε φθηνή εργατική δύναμη παρά σε τεχνογνωσία.

Άρα, είναι περισσότερο πιθανό από ποτέ να απορριφθεί το βιογραφικό κάποιου υποψήφιου για την πλήρωση μιας θέσης εργασίας, που υποδηλώνει ότι αυτός μπορεί να έχει κάποιες στοιχειώδεις απαιτήσεις, βάσει χρόνου προϋπηρεσίας και τυπικών προσόντων. Συνέπεια αυτής της αντίληψης, που αποτελεί επί της ουσίας την εξέλιξη της αναξιοκρατίας, είναι η εσκεμμένη χάλκευση των βιογραφικών, στη λογική της απόκρυψης, αυτή τη φορά. Κάτι που σημαίνει, πως οι υποψήφιοι πλέον αποκρύπτουν θετικά στοιχεία του εργασιακού τους βίου προκείμενου να προσληφθούν από κάποια επιχείρηση, διατηρώντας με λίγα λόγια «διπλά» βιογραφικά.

Στην πραγματικότητα οδεύουμε από την αναξιοκρατία του κομματισμού, σ αυτήν των χαμηλών απαιτήσεων, με συνέπεια, οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου να εξακολουθούν να περιπλανώνται αμήχανες και απομονωμένες στο περιθώριο των οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων.

ΚΟΥΚΛΑΡΑ

Βγαίνω ραντεβού με μια θεογκόμενα, αλλά δε μου δίνει καμιά απολύτως σημασία. Τελικά, γυρνώντας σπίτι μου, αναρωτιέμαι, αν αυτό μετράει για ραντεβού με μια κουκλάρα ή όχι.
Πως λένε κάποιοι ηθοποιοί, επικαλούμενοι το βιογραφικό τους, ότι κάποτε «έκαναν έναν Αγγελόπουλο;» Κάτι τέτοιο.